Er lag een bootje met duizenden Mercedessen te branden net boven Ameland. Wat een puinhoop! Wat een verspilling. En het allerergste ook nog een dodelijk slachtoffer. Er is eindeloos onderzoek gedaan naar elektrische auto’s en nog vliegen ze regelmatig in de fik.
Ik herinner me toch dat nog niet zo lang geleden een product pas op de markt mocht als het op elk mogelijk onveiligheidje was gecontroleerd, uitgetest, uitgeprobeerd, noem maar op. Is daar iets aan veranderd?
Eerst waren er 3000 auto’s aan boord van het schip, maar blijkbaar hebben ze zich in het ruim stiekem vermeerderd want opeens waren het er bijna 4000. Kijk, dat zou nog eens een goede uitvinding zijn: auto’s die zichzelf vermeerderen. Ooit was het normaal dat dat wat ons en onze goederen verplaatsten zichzelf vermeerderden. Trekdieren deden dat altijd al. En ook de producten die ze vervoerden vermeerderden zichzelf. ‘Renewable’ heet dat tegenwoordig.
Nog steeds gebeurt dat trouwens, op veel plaatsen op de wereld.
Ik zag een uitgebreide documentaire over een dorpje op een onwaarschijnlijk afgelegen plek ergens in Zuidoost-Azië. Het was een soort eiland in een rivier. Die rivier werd heel breed in de regentijd en weer smal in de droge tijd. Omdat de regering daar in 1976 geen brug wilde bouwen, namen de bewoners het heft in eigen hand en bouwden zelf een brug. Van bamboe!
Ieder jaar met extra hoog water wordt de brug vernield door de golven. Maar geen nood, elk jaar wordt een nieuwe brug gebouwd. Het hele dorp helpt mee, ieder heeft zijn eigen taak en weet precies wat hij of zij moet doen. Ieder jaar weer.
Zo wordt eerst een begin gemaakt met de aanschaf van houten palen en bamboestaken. Die laatste moeten 10 meter lang zijn en dat groeit er in korte tijd weer aan. Ze groeien in de naaste omgeving van het dorp. Verder kleine bamboestokken en buigzame rotan om de stokken aan elkaar te binden. Geen spijker komt eraan te pas. In het looppad liggen gevlochten bamboematten, zodat er veilig over gelopen kan worden. Ossen brengen op houten karren de bamboestokken naar de rivier.
Vanaf het moment dat alles klaar ligt om te beginnen met de bouw, hebben de dorpsbewoners in twee dagen een brug van 500 meter klaar, waar iedereen over kan lopen, fietsen of met een motorfiets rijden. Alles met handkracht gemaakt en tussendoor maken ze ook nog even een tolhuisje in drie uur tijd, natuurlijk ook van bamboe.
Daarna houden ze feest om de bouw van de brug te vieren. Ook de ingrediënten van de feestmaaltijd en de dranken worden in en rond het dorp verbouwd en vrouwen uit het dorp maken het eten klaar. En het feest was vast en zeker niet op tien kilometer afstand te horen, zoals in Salland pure noodzaak lijkt te zijn.
Kijk, denk ik dan, zo kan het ook. Daar wel, hier waarschijnlijk niet. Dan moeten er eerst tien commissies vergaderen over minstens tien vergunningen. Je bent al moe voor dat klaar is. En daar wordt alles gedaan met een uiterst minimum aan brandstof. De enige toegevoegde kracht vormen de ossen. Ze eten zelf hun brandstof, kunnen ook zonder wegaanleg lopen en als ze te oud worden kun je ze ook opeten.
Ossen vermeerderen zich natuurlijk niet, maar de ouderdieren wel. Daar komt geen fabriek aan te pas. De poep wordt weer gebruikt op de akkers en moestuinen rond het dorp. Wat een recycling, wat een efficiëntie. Alle nieuw uitgevonden termen als duurzaam, CO2-neutraal, recyclebaar en noem maar op zijn hierop van toepassing.
Als ik hier de oogst zie en vooral hoor van de biodiesel, vraag ik me af of dat wel meer brandstof opbrengt dan het kost: eerst de hele bewerking van de bodem, dan bespuiten tegen onkruid, dan zo snel mogelijke groei en als het kan graag vaker per seizoen, het wordt met monstrueuze machines geoogst, die bijna niet op de weg passen (moeten we het hele wegennet misschien aanpassen?) dan moet er in een fabriek olie van worden gemaakt, die weer moet worden vervoerd naar verbruikers.
Ongetwijfeld verdienen er onderweg genoeg mensen aan, dus zal het wel goed zijn.
En wij in onze westerse beschaving maar nieuwe technieken uitvinden tegen de klippen op.
Kijk hier een voorproefje van de hele documentaire waar de foto boven en onder dit verhaal uitgeknipt zijn.
Geweldig mevrouw Kruit, dat u naar deze documentaire verwijst ! Sowieso is ARTE de zender met algemeen betere TV programma’s en daaro mijn favoriete zender naast de andere Duitse zenders . Overigens ook in de Duitse taal. Bestuurders in onze maatschappij veel kunnen leren van natuurvolken, maar het ‘grote geld ‘ heeft vaak de overhand .