“Ik benijd de spijker omdat er hout is dat hem omhelst en beschermt.” Hoe vaak heb ik deze zin herhaald na het verlaten van Syrië en tijdens mijn eerste jaren in Nederland? Ik weet eigenlijk niet of deze column wel onder de rubriek cultuurverschillen in Salland valt, of gewoon gaat over sociale verhoudingen in Salland Of is het toch een emotioneel bedankkaartje? Waarschijnlijk beide.
Soms vraag je je af hoe ver sociale solidariteit zal reiken in een landelijke gemeenschap als Salland en in hoeverre jij die als nieuwkomer zult ervaren.
Jij, die jaren geleden van je wortels werd afgesneden op je geboortegrond en veranderde in een bloem die op het wateroppervlak dreef en verlangde naar nieuwe worteling.
Ik zat alleen op het balkon van mijn huis en dacht aan de gebeurtenissen die enkele maanden geleden plaatsvonden, toen ik verrast werd met het grote nieuws dat mijn vrouw zwanger was van een tweeling!
Soms heb je het gevoel dat Moeder Natuur je verrast met een wonder als je er nog niet helemaal klaar voor bent.
De waarheid is dat we nooit waren voorbereid op deze vrijgevigheid van de natuur, onze dochter is nog jong en heeft alle zorg nodig, onze situatie is nog steeds behoorlijk precair, maar je hebt geen andere keuze dan te reageren en tunnels te gaan graven!
De gebeurtenissen gingen door mijn hoofd en ik probeerde ze in één boekdeel in mijn hoofd vast te houden!
Heb je hier familie?
Deze vraag is veel herhaald nadat we het nieuws vernamen Deze belangstellende vraag werd gesteld in het ziekenhuis, bij de verloskundigen en bij de huisarts.
Nou, we hebben hier geen familie.. De familie van mijn vrouw woont in Spanje en mijn familie is in Syrië!
Familie. Niets ter wereld kan familie vervangen. Ja, warmte! Het is een van de voordelen van samenwonen in een gezin..
En hier in dit kleine stukje wereld, Salland genaamd ontdekte ik andere concepten van familie ontdekken (misschien niet in de fundamentele zin), maar de logica zegt ook dat wanneer je omringd weet door mensen die om je geven en die je angsten en problemen begrijpen, toch heel veel overeenkomen met het begrip familie.
Het is als een familie die een kring van je goede vrienden omvat en zich uitbreidt om te ontdekken dat er mensen zijn die in ons geïnteresseerd zijn en willen helpen zonder elkaar zelfs maar te kennen!
In mijn moederland weet ik dat als een familielid sterft, de rest van de families, of het nu familieleden, buren of kennissen zijn, de drie dagen na het overlijden zorgen voor dagelijks voedsel voor de rouwende familie en zelfs voor alle gasten die komen condoleren.
Bij de geboorte wordt de omgeving van degenen die het gezin met een kind van voedsel voorzien, vaak teruggebracht tot eerstegraads familieleden.
Tweeling
Ik kan met vertrouwen zeggen dat de steun en aanmoediging van onze vrienden en hun aanbod om te helpen bij alle grote en kleine dingen die we tegenkwamen, ons echt deden vergeten dat onze families er niet zijn!!
Beginnend met het helpen bij het verzorgen van noodzakelijke benodigdheden als een kinderwagen, twee bedjes, enzovoort.
Onze vriendin Agnes heeft een compleet netwerk van contacten opgebouwd tussen haar kennissen en familieleden, dat de meeste van deze benodigdheden, inclusief spelletjes, regelde!
Er werden al dingen geregeld ruim voor de komst van de twee kinderen, ruim een maand voor hun komst.
Agnes en Harrie waren de eersten die we vertelden dat er tweelingjongens onderweg waren, zelfs nog voor onze ouders.
Gastheer
Willy, onze belangrijke vriendin die we al jaren kennen, bood aan om dochter Shaam op te vangen tijdens de dagen die we in het ziekenhuis zouden doorbrengen.
Dochter Shaam was al gewend aan het gezin van Willy, met haar man Peter en hun geweldige dochters Lisa en Julia. En niet te vergeten hun schattige hondje.
Voedselovervloed
De bewoners van de Aardehuizen in Olst waren een geweldige hulp, die we nooit zullen vergeten. Willy heeft het maaltijdenschema geregeld dat de vrouwen zouden koken om om zes uur (de Nederlandse etenstijd) maaltijden te serveren. Dit kwam omdat mijn vrouw niet kon koken en niemand mijn heerlijke kookkunsten vertrouwde (De waarheid is dat dat mijn redding was). En maaltijden bleven komen, zelfs nadat mijn vrouw hersteld was en de dagelijkse routine weer had opgepakt.
Ik moest Willy echt vragen om ermee te stoppen. De maaltijden waren erg lekker, de broodjes, de lasagne, de rijst, alles! Wat zouden we graag iets terugdoen en alle mensen bedanken!
Organisaties
Ik heb al eerder iets geschreven over overheidsorganisaties en mijn overtuiging is dat wie zijn werk volgens de regels doet en er wat passie aan toevoegt, het er geweldig uitziet, maar helaas kunnen niet alle mensen dat.
Maryam van het consultatiebureau in Olst heeft via haar organisatie veel steun en veel genegenheid gegeven. Het minste wat ik kan doen is haar bedanken
Net als Naviva Kraamzorg.
De twee vrouwelijke vrijwilligers met Riet’s emoties en ervaring.
En vooral de gemeente Olst-Wijhe!
Ik moet stiekem bekennen dat ik dit in het begin psychisch moeilijk vond. Ik was gewend iemand te zijn die hulp bood toen ik in Syrië was, vooral ten tijde van de oorlog. Het was best vreemd dat dat de omstandigheden voor mij totaal veranderde.
Maar ik hervond mijn evenwicht, wetende dat al deze hulp uit liefdevolle en zorgzame harten komt.
Wat ik zag is dat Nederland, inderdaad bekend staat om haar stiptheid en organisatie bij het uitvoeren van taken, maar ik zag ook het andere gezicht van Nederland,vooral Salland, dat is Nederland dat emotie toont en verbondenheid.
Dit was een van mijn meest opmerkelijke ervaringen in Salland gedurende de al weer vele jaren dat ik hier woon, waarin ik nog veel meer prachtige ervaringen had en veel nieuwe persoonlijke ervaringen opdeed. Het bewoog me tot diep in mijn hart, als de grond die ik cultiveerde en de bossen fluisterden het mij heimelijk in het oor.
Nu kan ik antwoord geven op de vraag in de inleiding: Ja, ik heb hier in Salland echt een gezin en familie!
