Door zijn werk als treinmachinist en de daarbij behorende onregelmatige werktijden, was er genoeg tijd over voor zijn grote hobby; het werken in de moestuin.
‘Groene vingers’
“Ik heb eigenlijk altijd al ‘groene vingers’ gehad. Mijn moeder komt van de boerderij. Als jochie was ik er ook vaak te vinden; hout hakken, gras maaien en bij elkaar harken. Als het maar buiten was”, aldus de oud-treinmachinist en fervent moestuinliefhebber. Al zo’n vijfenveertig jaar is hij tien maanden in het jaar bijna dagelijks te vinden op het moestuincomplex van de Volkstuinvereniging Raalte West.
“Je kunt wel zeggen dat ik als leek begonnen ben. Al doende leer je. Ook heb ik veel geleerd van een ervaren tuinman hier op het volkstuincomplex. Heb op een gegeven moment bewust gekozen voor een stukje grond, grenzend aan dat van hem. Dan heb je de ‘leermeester’ dicht bij de hand…”
Weten wat je eet
Al pratend met Gerard geeft hij aan dat het beginnen met de moestuin eigenlijk een aantal redenen had: “Ik genoot van de rust en het belang van je eigen groente verbouwen. Je weet op die manier wat je eet; het belang van gezond voedsel. Bovendien is het gezond voor je lichaam om bezig te zijn.”
Dat het gezond voedsel is zit hem bijvoorbeeld in het feit dat er op het moestuincomplex nagenoeg geen bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Een gevolg daarvan is wel dat het daardoor vaak een arbeidsintensieve klus is om alles in goede banen te leiden. “Om een voorbeeld te noemen: zo ga ik elke dag bij mijn aardappelplanten controleren of er geen coloradokevers op of onder de plant zitten. Ik verwijder ze dan met de hand. Daar kun je dan zomaar een paar uur op een dag mee bezig zijn.”
Op het stuk grond wat Gerard in beheer heeft verbouwt hij vooral; aardappelen, blauwe bessen, rode bieten, sperziebonen, soeppompoen, tomaat, paprika, prei en waspeen. En dan wel alles variëren. Elke twee tot drie jaar is het omwisselen van grond en gewas. Een gezonde bodem is de basis van alles. Zo komt er om de bodem gezond te houden twee maal per jaar een vracht oude koemest van een boer uit Heino richting het moestuincomplex. “Dat zorgt voor meer voedzaamheid en löss in de grond”, aldus Bruitzman.
Maar het zijn niet alleen groenten, ook heeft de oud-machinist een stuk grond waar elk jaar opnieuw verschillende soorten bloemen staan te ‘pronken’ in al hun schoonheid. “Het zijn allerlei snijbloemen, het gaat mij ook om de bijen en de vlinders. Wij kunnen niet zonder ze. En het leuke is dat er soms hele bijzondere exemplaren op af komen. Zo heb ik hier ook de Koninginnepage gehad.” Een foto met daarop de Koninginnepage komt vervolgens langs.
Een sociaal gebeuren
Naast het verbouwen van groenten blijkt het contact met elkaar als ‘grondbezitters’ ook een heel belangrijk aspect te zijn. “Effe een praatje maken met elkaar, iets voor elkaar betekenen. Dat is heel belangrijk hier. Vorig jaar kon ik zelf even wat minder, dan kom ik bijvoorbeeld bij mijn grond op het complex en zie ik dat datgene wat ik nog moest doen, al gedaan is. Zo gaan we hier met elkaar om, als het om wat voor een reden even niet lukt wordt je geholpen.”
“Het is hier trouwens ook een mengeling van verschillende culturen. Van oorspronkelijke Raaltenaren tot een familie uit Bhutan. Er wordt van alles uitgewisseld met elkaar, van verhalen tot het delen van plantjes. Zo hebben we elk jaar in de maand mei ‘Plantjesdag’. Op deze dag worden er onderling plantjes uitgewisseld met elkaar.
Ook ontstaan er steeds weer nieuwe vriendschappen op het moestuincomplex. “We delen lief en leed met elkaar, maar ook plantjes.”
