Ze had de debatwedstrijd gewonnen maar sprak later de verliezer die helemaal niet van standpunt veranderd was. Maar toch: ze had gewonnen. En dus mocht Eleanor Gordon-Smith de maanden daarna overal in het land komen vertellen hoe ze dat toch gedaan had.
Australië doorkruisen om te vertellen hoe je debatten kunt winnen, maar tegelijk het besef hebben – net zelf ervaren hebben – dat een debat winnen niet zegt dat de verliezer zich anders gaat gedragen. Zo is ‘Stop met redelijk zijn’ ontstaan. In het boek beschrijft filosofe Eleanor Gordon-Smith dat je helemaal geen moer hebt aan het winnen van een debat. Als je iemands mening wil veranderen moet je heel andere dingen doen. Stoppen met redelijk zijn bijvoorbeeld en gewoon recht zijn raap zeggen wat er aan de hand is.
Debatten zijn eigen niet meer dan een spelletje. Op school is het een middel feiten te leren gebruiken. Bij talkshows doen ze aan debatten voor de kijkcijfers. En politici hopen in debatten stemmen te winnen. Maar meningen veranderen doe je er niet mee.
Eleanor Gordon-Smith beschrijft een reeks prachtige voorbeelden die bewijzen dat redelijke gesprekken geen donder doen met veranderen.
Zo heeft ze een tijdje mannen aangesproken die haar nafloten of iets riepen. Aangesproken met opname-apparatuur, om te gebruiken voor een docu. Eerst was ze verbaasd dat bijna al die mannen open stonden voor een interview. Daarna was ze verbaasd dat al die mannen erg open stonden voor haar tegengeluid van vrouwonvriendelijk en onveilig voelen. Mar het meest verbaasd was ze dat die mannen stuk voor stuk helemaal niet bereid waren hun gedrag te veranderen.
Ze interviewt een vrouw die trouwt met de liefde van haar leven, maar die liefde zit in een sekte. Vijf jaar heeft ze er over gedaan hem stukje bij beetje uit die sekte te krijgen. Hij bleef echter volharden in de leugen van sektarisch geloof. Tot zijn vrouw een sektelid redde van de dood, die hem daarna ex-communiceerde omdat zijn vrouw zich niet tot de sekte wilde bekeren. Pas toen ging hij überhaupt op zoek naar wat derden van de sekte vonden.
Of de vrouw die er achter komt dat haar man structureel vreemd gaat en van haar man te horen krijgt dat ze ook veel te makkelijk voor te liegen is…
Zelf heb ik ook dat soort ervaringen.
Als je analyseert dat er best een overeenkomst is tussen Wilders plannen alle Syriërs en Somaliërs teug te sturen naar hun thuisland en het opheffen van zijn beveiliging, dan ben je in dit land aan de beurt. Journalisten duiken er dan op en slachten je af. Wilders kan gewoon doorgaan.
Als je analyseert dat landbouwgif rampzalig is, dan vraagt LTO of je eerst een goed gesprek aan wil gaan en boerenzoons bedreigen je.
Als je vraagtekens hebt bij vrouwen- en homohaat binnen de kerk, dan moet je je mond houden. De kerk is immers heilig.
Debatten, goede gesprekken, een werkgroep, een commissie, praten met belangenbehartigers: ammehoela. Het is hooguit vertragend en het lost zeker weten niks op. Na het gesprek gaat iedereen weer gewoon zijn eigen gang.
Laten we toch stoppen met redelijk zijn. Je hebt er niks aan, behalve dan dat ze je aardig vinden.
