Van een natte herfst zijn we de winter in gegaan en meteen ging de temperatuur onderuit. De eerste nachtvorst was een feit en we kregen zelfs een paar keer matige vorst. En warempel met een dun laagje sneeuw! Nou, wat wil je nog meer… Ja, ik weet wel dat het lang niet voor iedereen een pretje is maar voor mij als pensionado met een tuin is dat genieten.
Voor de ramen van de tuindeuren kon ik het weer allemaal goed bekijken, nadat ik ’s morgens alle hokjes, kastjes, mandjes en voederhuisjes had bijgevuld met vetbollen, zaden, noten, rozijnen, pinda’s, pindakaaspotten en wat halve appels. Het vloog af en aan met mussen, kool- en pimpelmezen, vinken, heggenmusjes, spreeuwen, merels, een paar roodborstjes, grote bonte spechten en tortels. Voor het eerst dit jaar zaten er puttertjes in de boom. Helaas nog schuw maar honger dwingt ze gewoon dichterbij te komen en de gedroogde zonnebloemharten vol zaadjes blijken heel verleidelijk te zijn.
De gaaien komen nu tot vlak bij de ramen om pinda’s in dop te gappen. Eerst vliegen ze de hoge berk in en overzien zo de hele tuin. Alles veilig, dan landen ze op het dak van het schuurtje. Volgende station is de beuk of het voederhuisje en dan hoppa op de bloempot waarin ik de pinda’s en de walnoten voor de eekhoorns heb verstopt uit het zicht onder een plant. Maar die goocheme gaaien prikken zo met hun forse snavel door de blaadjes heen: hebbes en ontsnappen met de zoveelste pinda! Het gaat allemaal zo onverwacht en zo snel dat het nog een hele toer is om dat scherp te fotograferen! Gelukkig zijn het nogal hebberige vogels dus ik kreeg vele keren de kans. Met de eksters lukte het niet zo, die zijn ook brutaal maar nogal opvliegerig. Als ik ook maar iets beweeg zijn ze weg. Ze zitten wel met een tiental boven in de bomen te wachten en zo gauw ik wegloop bij de ramen komen ze op de pindakaaspotten af!
Helemaal verbaasd was ik toen er opeens een egel aan kwam dapperen! Die zou toch eigenlijk al in winterslaap moeten zijn nietwaar? Snel ook voor deze tuingast een bakje gevuld met kattenbrokjes die in no time werden opgeschrokt! ’s Avonds nog eens aangevuld en de volgende morgen was het bakje weer leeg… Daarna hebben we hem niet terug gezien. Hoop dat hij nu lekker met een volle buik ligt te maffen ergens (misschien wel in de tuin) onder een bladerdek…
