Hij: Tjongejonge, wat heb ik het zwaar. Ik heb het gevoel dat de dagen zo kort zijn en dat het de hele tijd donker om me heen is.
Ik zeg: dat klopt ook. Maar ik heb goed nieuws. Binnenkort worden de dagen weer langer. Nog maar even en dan ga je weer genieten van de lichtheid van het bestaan. Dat zul jij mee gaan maken.
Hij: Maar ik heb het zo zwaar. En dan is het ook nog mistig ook.
Je hebt mensen die glazen halfvol zien en glazen half leeg. Ik sprak laatst zo’n half leeg-mens die had geprobeerd zijn glas half vol te zien. Lukte wel, maar alleen voor de bovenste helft. Eigenlijk is dat dus half leeg, zei die.
In een boek van Roos Vonk las ik over ons onbewuste. Dat is een verhalenmaker in ons brein die geen pauzes behoeft. Dat onbewuste is altijd aan het werk. Af en toe geeft hij iets door aan het bewuste deel van ons brein. Als het een slimme oplossing voor een ingewikkeld probleem betreft, denken we dat toch mooi maar even opgelost te hebben met ons slimme bewustzijn. Maar feitelijk heeft dat onbewuste daar op de achtergrond de hele tijd aan gepuzzeld, zonder dat je daar erg in hebt.
Ik denk dat half volle of half lege glazen ook in dat onbewuste ontstaan. Zo was ik een keer met een vriend op vakantie geweest en toen gezamenlijke vrienden ons vroegen hoe de vakantie was, zei ik dat we vooral prachtig weer hadden en hij dat het vooral geregend had. Ons bewustzijn had precies hetzelfde weer meegemaakt, maar ons onbewuste heel ander weer.
Als je van de half lege glazen bent, werkt je onbewuste dus anders dan wanneer jouw glas altijd half vol is. Belangrijk te weten! Ook belangrijk: jouw bewuste is maar een zielig klein dingetje. Het is alleen maar datgene waar je je bewust van bent. Dat je tijdens het fietsen niet op je evenwicht hoeft te letten is al onbewust! Pas als je heel veel volle glazen halfvol gedronken hebt en je gaat dan op de fiets naar huis, dan is dat evenwicht ineens weer een bewust dingetje…
Jouw heel grote en altijd aan staande onbewuste is de grote leverancier van dat snotterige bewuste. Dat gaat zo snel en efficiënt dat je niet eens door hebt dat je beïnvloed bent. Dat je na een lekkere lunchwandeling ineens dat ene probleem kunt oplossen op je werk? Dat deed je onbewuste!
Maar het gaat nog geraffineerder: als je twijfelt of de keus voor vakantiebestemming, schooltype, soort pindakaas of geliefde wel de juiste keus is, dan denk je daar bewust over na te kunnen denken. Maar dat is helemaal niet waar: jouw onbewuste deed dat denkwerk.
Geluk voor mensen die het glas altijd half vol hebben. Die beredeneren iedere keus als ‘heel goed gedaan jochie!’
Maar pech voor de glas half legers onder ons. Die zeggen dan: “heb ik dat weer!”
Ik ben mij er nu van bewust dat mijn onderbewustzijn mij van meer zaken bewust maakt dan ik mij bewust was.
Dank Harrie…
Aardig stukje, Denne.
“Columns die in je leven voorbij lopen”.
Daar word je toch blij van.
@Bert 1: ik werd daar letterlijk een keer blij van. We zaten in de wachtkamer van een Universitair Medisch Ziekenhuis. Dat is nooit bestigheid. Ineens kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. Zegt vrouw Knöldert: “Loopt her een column voorbij?”
@Bert 2: ik gebruik in mijn column expres ‘onbewust’ in plaats van ‘onderbewust’. Onderbewust suggereert een plek: ergens onder. Maar waar onder? Onder je bewuste? Wat is daar dan? Iets occults? Kunnen we misschien vanuit het bewuste dat onderbewuste manifesteren (zoals dat genoemd wordt)? Zit daar onze levensloop al besloten op de dag dat we geboren worden? Gaat dat onderbewuste gereïncarneerd verder als ons bewuste met ons ‘stoffelijke zijn’ het hier voor het hierna verruilt?
Daar heb je bij ‘onbewust’ allemaal geen last van )