Ik vind het altijd mooi om te zien: de trotse houders van hobbykipjes. Mensen die – terecht – kritisch zijn op alles wat riekt naar klimaatontkenning, plasticsoep en milieuverloedering. Mensen die, zodra iemand in hun buurt het woord “klimaatpaniek” fluistert, direct de strijd aanbinden met grafiekjes, documentaires en een linkje naar Milieudefensie. Prachtig.
Maar ja. Dan komt er ineens nieuws naar boven waar je zelf niet zo blij van wordt. Namelijk: dat de eitjes van je eigen scharrelgelukjes misschien helemaal niet zo gezond zijn als je altijd dacht. Dat er, dankzij die vermaledijde PFAS, mogelijk giftige stofjes in je omeletje dwarrelen. Ai.
En dan gebeurt er iets geks. Mensen die normaal direct elke twijfel de kop indrukken (“De wetenschap is duidelijk!”), veranderen ineens in halve klimaatsceptici. “Ach, beetje relativeren kan geen kwaad. Alles is tegenwoordig giftig. Wat niet weet, wat niet deert. Bovendien wonen we in Salland, daar waait het lekker door.”
Ik betrapte mezelf er ook op. Even googelen bracht me twee dingen:
-
PFAS zit overal. Echt overal. Vogels, wormen, water, lucht. Zelfs als je in een weiland staat waar het gras nog naar lente ruikt, krijg je het binnen.
-
In Salland hebben we geen grote uitstoters. En landbouwgif bevat nauwelijks PFAS.
Mijn hoofd zei: “Misschien toch maar geen eieren meer eten.”
Mijn hart zei: “Ach, hier in Salland valt het vast mee. Tik er nog maar eentje open.”
Normaal gesproken, bij twijfel, haal ik niet in. Maar nu, bij twijfel, klop ik gewoon het zoutvaatje open en bak ik drie eieren in de pan. Misschien toch dat typische Sallandse pragmatisme: zolang je niet spontaan begint te gloeien in het donker, zal het allemaal wel loslopen.
Natuurlijk, ik kan alles professioneel laten analyseren. Kost maar 300 euro, zei Google. Maar ja, dan ben je dus voor één eitje al duurder uit dan voor een kilo kaviaar.
Dus, voorlopig doe ik het op gevoel. Mijn kippen zien er gelukkig uit, ikzelf voorlopig ook nog, en in het ergste geval krijg ik straks glanzende veren.
Bij twijfel… gewoon lekker dooreten.
Het gezin te Wierik worstelt met hetzelfde dilemma. Ondertussen wel de eieren opgestuurd voor een test. Wachten nog op de uitslag.
En wat dan hè?
Ik ben oprecht benieuwd naar jouw bron van claim 2. En daarbij: het zijn niet alleen grote uitstoters die schade berokkenen. Je zal net in de buurt van een paar geniepige kleintjes zitten. Dit kaartje laat nog genoeg rode punten zien: https://testenoppfas.nl/nl/pfasinnederland.
Wat ik eerder al zei: iedereen moet lekker doen met alle informatie wat hij wil, maar ik verbaas me wel over alle moeite die klimaatcritici ineens aan de dag leggen nu hun ‘eigen’ eitjes ineens in het geding zijn. Als een klimaatontkenner dergelijk gedrag vertoont, schud je vermoedelijk heel meewarig met je hoofd.