Het is gegroeid, ik ben er anders naar gaan kijken. Of misschien hebben zij – de vogels – mij wel meer opgezocht….. Maar goed, hoezo steeds gekker op vogels?
Een niet beter begin dan dit…
Laat ik maar gewoon met een willekeurig voorbeeld beginnen. Het komt regelmatig voor dat ik op één van mijn werkdagen vroeg moet beginnen. Ik fiets dan rond een uur of vijf, half zes bij ons de woonwijk uit. Het is een woonwijk ontstaan aan het eind van de jaren zeventig. Eén van de voordelen daarvan is dat er nogal wat oudere bomen staan. Daarnaast zijn er veel tuinen en hoekjes te vinden waar struiken of andere groene aanplant aanwezig is. En dan terwijl ik de woonwijk uit fiets, hoor ik om mij heen de melodieuze ochtendzang van de merel. Even verderop is het de roodborst die met zijn korte snelle afwisselende zang ook van zich laat horen. Mijn dag kan een niet beter begin hebben dan dit….
De appelboom
Een ander voorbeeld. Wij hebben in onze compacte, niet al te grote, achtertuin een appelboom op leeftijd. Deze boom fungeert als een soort van uitkijkpost, pleisterplaats, noem het wat mij betreft een voedselwinkel voor allerlei soorten vogels.
Halverwege de stam hebben we een pindakaas pot met vogelvoer hangen en voor de rest halen de kool- en pimpelmezen, vinken, boomkruipers, boomklevers en de bonte specht ‘etenswaren’ van en uit de boom zelf. Afgelopen zaterdagmorgen, Reina en ik zaten nog maar net met onze kop koffie buiten, verscheen daar opeens een boomkruiper op de stam van de appelboom. Dit vogeltje begint ergens op de stam zijn zoektocht naar eetbaar materiaal en gaat dan verticaal de hoogte in. Nog geen tien tellen later liet boomkruiper nummer twee zich zien en verkende onze moesappels voortbrengende boom op iets eetbaars. Je moet op zo’n moment wel je oog er op houden, want zo snel als ze verschijnen zijn ze ook weer verdwenen. Oftewel een kortstondig genotsmoment.
Een ongewone merel
Maar genieten kun je ook van een ‘doodgewone’ huis-tuin-en keuken merel. Zo alledaags als ze zijn, zo bijzonder zijn ze voor mij geworden. We hebben al jaren merels in onze tuin. Maar dit jaar zit er wel een bijzonder exemplaar tussen. Ik heb het dan over het vrouwtje. In haar gedrag is zij anders. Zo hebben wij een grote dennenappel aan de zijkant van de schuur hangen die is opgevuld met vet en zaden. Normaliter komen daar kleine zangvogels als pimpel of koolmees op af. Maar deze vrouwtjesmerel beschouwt dit ook als haar voedselkegel. Met hangen en wurgen probeert zij zich zo te positioneren dat ze half hangend snel iets uit de dennenappel pikt, dat vervolgens op de grond opeet en dan weer de hoogte in gaat voor een nieuwe poging. Een sterk staaltje van vogelacrobatiek in je eigen tuin.
Deze ‘supermama’ heeft ook de pindakaas pot in de appelboom ontdekt. Met hetzelfde doorzettingsvermogen klampt zij zich vast aan het kleine stokje wat als zitplek dienst doet voor de kleinere vogels, om zodoende toch iets uit de pot te kunnen halen. Veelal probeert zij het half hangend vanaf het dakje boven de pindakaaspot. Alsof ze een specht is klamt zij zich zo goed en zo kwaad als het kan, vast aan de onderkant van het bakje waarin de pot met vet en meelwormen zich bevindt. Maar vasthoudend zoals ze is, lukt het haar elke keer weer om iets te bemachtigen uit de pot. Een doorzettertje van het eerste uur.
Geschenk van Boven
Ondertussen hebben mijn vrouw en ik ons intrek genomen in ‘de Zeekoet’, een vakantiehuisje in de duinen op Terschelling. Vanaf het moment dat wij er zitten, horen we de ‘schaterlach’ van de zilver- en mantelmeeuwen, die om en boven ons huisje heen en weer vliegen. De kauwen strijken neer op de daken rondom ons en allerlei kleine zangvogels, waaronder het winterkoninkje met zijn opgerichte staartje, laten zich horen vanuit de omringende struiken.
Niets is mooier dan de kakafonie van vogelgeluiden rondom je heen. Ik ervaar het als een geschenk van Boven. Het geeft kleur en zorgt voor leven. Niets beter dan deze gevleugelde ‘vrienden’ om je heen. Iets om heel zuinig op te zijn!
Ik verwacht vanmiddag de bruine kiekendief weer te zien. Een paartje van deze sierlijke roofvogel is zo sympathiek geweest om het duinengebied naast ons huisje uit te kiezen als hun jachtgebied.
Gekker op vogels, het kan wat mij betreft niet gek genoeg……
