Tuuskomen
As je stille binnen, luster je
Bij unnkanger geraapte aandacht
makt me open
Een zacht zoemen
duurklinkt ut ele durp
Een skip voort in ut donker
Ut fokkelicht brand,
aven in ‘t zicht
de geur van ut laand
duurspoelt m’n wezen
woor ik wezen wil
woor ik bin
om weg te goon
en trogge te koemmen
op de kade stoon minsen
ze binnen blede
beneit nor de vangst
wat eeuw je thuus e brocht
wie ut je de weg e wezen
welke koers eeuw jie e voeren
Ik bin stille as ik leuster
Ik proat as ik woordloos bin
Ik bin eerbiedig
As de stemme prot
Die mij tot leven wekt.
Maart 2021, Cornelis Kapitein uit Zwolle
