Door Willy Boogaard
Inmiddels eet ik geen vlees meer. Mijn twee dochters zijn al vanaf hun achtste jaar vegetariër. Mijn man is nooit een fan van vlees of vis geweest. Tijdens mijn werk als reisbegeleidster in India heb ik veel inspiratie opgedaan voor het maken van heerlijke goed gebalanceerd vegetarische maaltijd. Zo eten we nog bijna elke zaterdag rijst, dahl (linzensaus), groente curry met raita (yoghurtsaus). Toen de meiden klein waren aten we de maaltijd met onze handen. Heerlijk al je zintuigen gebruiken bij het eten; kijken, voelen, ruiken en proeven!
Ik heb de gehaktmolen van mijn ouders geërfd. Vorig jaar heb ik die van zolder gehaald en gebruikt als een soort ontsapper. Mijn wildplukdocent Marion de Kort is dol op kleefkruid. Door haar aangemoedigd heb ik bossen kleefkruid met stukjes appel door de gehaktmolen gedraaid. De groene drab zag er nou niet bepaald smakelijk uit. Toch maar in ijsvormpje gedaan en in de diepvries gestopt. Het resultaat is echter een grappige, gezond, friszuur groen ijsje. Heel verfrissend op een hete zomerdag.
Mijn vader teelde pootaardappelen. Dat hield in dat er in de maanden juni en juli door een selecteur door de lange rijen gelopen werd, opzoek naar afwijkende bladeren. Deze planten werden eruit getrokken en waren niet geschikt voor het hoogwaardig pootgoed, maar wel voor onze consumptie of te wel onze eettafel. Wat een feest waren deze kleine krieltjes. We deden ze in een emmer, water erbij en dan met de bezem er flink doorheen. Vaak waren de meeste schilletjes er al af. Dan wassen, in schijfjes snijden en frituren. Dat was onze patat. Daar kan geen snackbar tegenop.
Tegenwoordig haal ik mijn groente uit de buurmoestuin. We hebben dit jaar ook aardappels gepoot. Ik kan mij er nu al op verheugen om de eerst planten eruit te trekken. Inmiddels weet ik ook dat je de krieltjes prima kan eten met schil en al. Tegenwoordig kook ik ze en serveer ik ze met een sausje van plantaardige yoghurt met mierikswortel. Lekker pittig!
Afgezien dat ik vaak op zaterdag Indiaas eet, is de rest van de week een verrassing waarin mijn eetbare siertuin en de buurmoestuin leidend zijn. In het voorjaar staat de brandnetelsoep vaak op het menu met een zelfgebakken brood met wilde kruidenboter. Als wildplukker vind ik het heerlijk om allerlei wilde kruiden te verwerken in een sushirolletje. Die met melde, asperge, geraspte wortel en de gele lintbloemetjes van de paardenbloem is mijn favoriet.
Sinds ik geen vlees en vis meer eet, ben ik veel creatiever gaan koken en laat ik mij graag inspireren door anderen. Zoals door Ghizlane. Wat kan zij smaken fantastisch met elkaar combineren. Wat is haar geheim,
