Ik herinner me dat toen ik nog een klein kind was een tante van mij, die niet kon lezen en schrijven, een alfabetiseringscursus ging volgen op een van de scholen die deze programma’s toen aanboden. Dat was begin jaren tachtig van de vorige eeuw.
Modern analfabetisme
Nu is duidelijk dat de wereld snel is veranderd, analfabetisme- cursussen zijn niet langer bedoeld om volwassenen te leren lezen en schrijven, maar om deze mensen te leren omgaan met computers en internet. Een enorme revolutie door de zich steeds sneller ontwikkelende wetenschap. Deed je er vroeger jarenlang over om je te ontwikkelen, kan dit nu vaak in een jaar of minder gedaan worden. Deze snelheid van de wetenschap is vaak angstaanjagend. Alsof er een trein aan komt denderen en je niet weet of hij op jouw station gaat stoppen en je er wel in kunt stappen. De radio was jarenlang het geweldige apparaat voor contact met de wereld. Daarna kwam de televisie na jaren alleen zwart- wit kon je op een gegeven moment overstappen naar kleur. Tegenwoordig zijn de moderne communicatieapparaten na een jaar al weer verouderd. Sociale media zijn ook verbazingwekkende hogesnelheidstreinen die door het medialandschap razen en de oudere concurrenten ertoe dwingen ook bij ze in te stappen. Elektronische kranten vallen voor Facebook en Facebook valt voor YouTube en nu valt YouTube voor Tik Tok en we weten de volgende nog niet, hoe het medialandschap er dan uit zou zal zien.
Verandering van plan
Wetenschap en technologie dwongen ons er zelfs toe onze plannen over hoe onze kinderen te laten omgaan met mobiel, televisie en sociale media te wijzigen. Ik lees veel over het onderwerp en daardoor zie ik dat zich een nieuwe werkelijkheid zich aan het opdringen is. Velen zeggen “nou, ik laat kinderen pas op een bepaalde leeftijd in aanraking komen met technologie of ik zal hun interactie ermee tot een minimum beperken.” Maar is dit wel waar? Hoe schaamde je je eigenlijk niet toen je toen je je kind een Facebook- pagina voor je aanmaakte? En hoe voelde het toen je tiener je leerde omgaan met mobiele applicaties? Ik denk niet dat iemand een kind wil met een toekomst die alleen uit technologie zal bestaan maar of we het nu leuk vinden of niet, ook niemand wil dat zijn kind in het sten tijdperk leeft. Een heel belangrijk onderwerp voor discussie tussen ons allemaal als lezers ouders en kinderen. Ik denk ook niet dat dit onderwerp zo gemakkelijk is dat dat je dat even snel oplost. Het onderwerp is dermate complex dat je het niet duidelijk krijgt door te zeggen wat je wel of niet wil. Het kind moet ook contact met de natuur blijven onderhouden. Er moet een evenwicht gevonden worden! Hoe meer discussies en meningen hierover, hoe beter!
Gezond eten
Een tijdje geleden werd in China 3D-worst uitgevonden (vraag me niet wat het precies is, want ik ken deze technologie niet) Ik probeerde te begrijpen wat 3D-vlees zou zijn! Ze vertellen je dat je ondanks dat je vegetariër bent of dat je helemaal geen vlees eet, je nu toch vlees kunt eten dat geen vlees is. Weer een duidelijk voorbeeld hoe grote bedrijven de wetenschap sponsoren en gebruiken voor hun belangen belangen om geld te verdienen en daarom onze gedragingen als roofdieren volgen. Mensen beginnen vraagtekens bij vleesverbruik te zetten, dus laten we hen een commercieel alternatief bieden voor vlees. Bedrijven zijn degenen die wetenschap sponsoren en dit is een gevolg daarvan.
Conclusie
Ik sluit af met nog een ander voorbeeld over bedrijven, wetenschap en de samenleving. Ik keek naar kinderprogramma’s met mijn dochter en ik zag daar hele mooie video’s van de kinderen Eva en Dave, waarin schattige varkens dansten met prachtige schapen. Toen ik dat zag zei ik tegen mijzelf: “Wanneer mijn dochter opgroeit, zal ze geen lam eten, zodat ze die baby blijft die van dansende schapen houdt. Misschien ligt de toekomst in de industriële (kunst)vleesproductie en rijdt de wetenschap zo mee op de golf van milieuverbetering en ondersteunt ze klimaatkwesties.
Ik kom oorspronkelijk uit het Midden-Oosten, waar mensen vaak meer in complotten geloven dan in God. Misschien heb ik deze denkwijze ook nog een beetje. Ik beschouw een auto die mijn auto inhaalt op de weg nog steeds als een samenzwering!
