Sommige media blijven bijdragen aan het vergroten van de angst onder mensen door vervalste afbeeldingen of misleidende verhalen over de situatie in Syrië te verspreiden, wat leidt tot belediging van de Syrische oppositie en het verdraaien van de feiten.
(Lees verder onder afbeelding)
ISIS is niet langer aanwezig
De afbeelding die sommige media kiezen wanneer ze over de Syrische oppositie spreken, waarop de vlag van ISIS te zien is, is een flagrante misleiding. Deze vlag is al meer dan zeven jaar niet meer in Syrië gehesen sinds de vernietiging van ISIS. De ISIS-organisatie, die ooit een bedreiging vormde, bestaat niet meer en is veranderd in kleine cellen die zich verplaatsen in de Syrische en Irakese woestijn.
De meest pijnlijke waarheid is dat ISIS meer leden van de Syrische oppositie heeft gedood dan enige andere partij. Ik herinner me de martelaar uit mijn dorp, die gevangen werd genomen door ISIS. Zijn brute dood toonde de wreedheid van ISIS, die hem in koelen bloede doodde, ondanks de vele pogingen van zijn groep om hem te bevrijden.
De complexe realiteit van de Syrische oppositie
De oppositiebeweging in Syrië is tegenwoordig en verdeeld. Het is waar dat “Hay’at Tahrir al-Sham” (voorheen Jabhat al-Nusra) een hoofdrol speelt, maar ze is niet de enige. Er zijn ook groeperingen zoals het Syrische Nationale Leger en het Vrije Syrische Leger, twee seculiere organisaties die streven naar een democratisch en civiel Syrië.
Zelfs Hay’at Tahrir al-Sham, ondanks haar verleden van extremisme, is aanzienlijk gematigder geworden. Ze heeft echter niet alleen de macht in de gebieden die zij controleert door middel van populaire steun verworven, maar ook dankzij Turkse, Amerikaanse en regionale steun die moeilijk te verklaren is.
De grote mogendheden hebben geen stappen ondernomen om Hay’at Tahrir al-Sham te ontmantelen zoals ze met ISIS hebben gedaan, wat vragen oproept over de verweven belangen in de regio.
Het lijden van onschuldige Syriërs
De gewapende oppositie is slechts een deel van het plaatje. De werkelijke leiders van de opstand zijn de mensen die al meer dan vijf jaar uit hun huizen en dorpen zijn verdreven. Ondermeer mijn familieleden: mijn moeder, mijn broer, mijn zus, de dochters van mijn zus. Zij zijn geen terroristen. Ik ken hen; zij zijn een symbool van menselijkheid en genade.
Hoewel mijn stad bevrijd is, kunnen mijn familieleden niet terugkeren vanwege de mijnen en de verwoesting die de oorlog heeft veroorzaakt. Ze zijn opnieuw gedwongen te vluchten op zoek naar veiligheid, terwijl het Syrische regime blijft bombarderen met vliegtuigen, in een wrede vertoning van kracht nadat het zijn leger en Iraanse milities niet langer in staat waren om stand te houden tegen de opmars van de oppositie in Aleppo en andere gebieden.
Ooggetuigenverslag van het front
Ik heb enige tijd gewerkt als oorlogsverslaggever toen ik daar was, en ik heb de verschrikkingen van de oorlog van dichtbij meegemaakt. Ik heb mezelf beloofd de feiten over te brengen, want ik weet dat er in oorlogen veel geruchten ontstaan en dat veel media werken voor belangen die niet overeenkomen met die van je revolutie.
Wat ik jullie nu vertel, is de werkelijkheid die niet via de Nederlandse of andere internationale media is overgekomen, omdat hun berichtgeving gestopt is bij ISIS.
Maar Syrië is geen strijdtoneel voor ISIS meer. Het is vandaag de dag het toneel van een oorlog die kinderen vóór volwassenen vernietigt. Veertien jaar van bombardementen, ontheemding en verwoesting, gevoerd door een dictatuur die samenwerkt met Hezbollah, Iran en Rusland tegen een volk dat streeft naar vrijheid en waardigheid.
De ontberingen van de vluchtelingen en hun verlangen om hun land terug te krijgen
Na vijf jaar van verdrijving en leven in tenten, met de bittere kou in de winter, de kou van de tenten en de hitte van de zomer, probeert het Syrische volk zijn dorpen en steden terug te krijgen.
Ze hebben geen andere keuze dan militaire middelen in te zetten, nadat alle andere wegen zijn afgesloten, en ze vertrouwen nu op militaire kracht om hun grondgebied terug te winnen.
Wat we vandaag zien is inderdaad een grote verrassing. Niemand, zelfs de meest optimistische mensen niet, had verwacht dat Aleppo in twee dagen zou worden bevrijd. Aleppo, de grootste stad in Noord-Syrië, de tweede grootste stad van Syrië, was ooit de economische hoofdstad van het land.
Maar ondanks dit, onthult mijn kennis van de Syrische gemeenschap door mijn correspondentie met mijn familie in Aleppo en Damascus een pijnlijke waarheid: de mensen daar voelen dat de dood gemakkelijker te dragen is dan het blijven onder het regime van Assad. Maar niemand durft te handelen, er is geen water, geen elektriciteit, geen brood. Het leven daar is een dagelijkse hel.
En hoewel veel mensen zelfs binnen de gelederen van Assad’s achterban hem niet meer willen, blijft de uiteindelijke beslissing in handen van de grote mogendheden.
Syrie zal niet ineenstorten zonder Assad
Syrië zal niet ineenstorten als Assad weggaat, en het zal niet veranderen in een religieuze staat. Wie de Syrische bevolking goed kent, weet dat zij gematigd zijn in hun geloof en dat ze uiteindelijk geen andere dictatoriale regering zullen accepteren, ongeacht de naam waaronder die komt.
Een boodschap uit het hart
Ik schrijf jullie vanaf hier, vanuit een klein dorp in Nederland, terwijl mijn familie opnieuw de tragedie van ontheemding in Syrië meemaakt. Ik ruik het buskruit en hoor het geluid van de granaten die vallen, zelfs via mijn WhatsApp-scherm.
Dit is geen gewoon verhaal, het is het lijden van een heel volk dat stemmen nodig heeft om de waarheid over te brengen, ver weg van de mediavervorming.
Ik leef met je mee Hasan.
En goed dat je dit verhaal vanuit de burgers verteld en niet vanuit de verstrengelde macht.
Heel pijnlijk dat er zoveel destructie is en lijden voor mensen, dieren, planten en de aarde.
De feniks zal weer herrijzen.