Ziektewet arboarts
In Nijverdal zat in de jaren 70 een controleur van de ziektewet waar je naar toe werd gestuurd als je in de ziektewet zat. Het verhaal gaat dat hij op een morgen kwam aanrijden, terwijl de wachtkamer al vol zat met cliënten.
Kwam de arts de wachtkamer inlopen en zei onschuldig dat zijn auto het had begeven en of er mensen waren die de auto even wilde aandrukken.
Iedereen wilde wel helpen en hij wees er vier aan. Ze gingen naar buiten en begonnen te drukken tot de controlearts opeens op de rem trapte. Stapte de auto uit en zei dat ze alle vier de volgende morgen direct aan het werk konden. Ze hadden namelijk allen rugklachten.
O, u hebt haast
Een andere keer vroeg hij wie er haast had. Er waren enkelen die de hand opstaken. “Kun je rechtstreeks naar je werkgever gaan” was zijn antwoord.
Alice Cooper
Na een week te hebben gewerkt + de beunhaas op de zaterdag (omstreeks 1972) gingen we gewoonlijk op de zaterdagavond naar “Elckerlyc” in Luttenberg en zaten zondagavond in de bar van Heidepark/Club 44 in Lemelerveld en gingen daar dan met de brommer heen.
Op één van die zondagavonden komt een bekende van ons met zijn maten bij ons en vertelt dat Alice Cooper die avond in ik dacht Amsterdam optrad. Er waren nog wel 2 plaatsen vrij in de auto (6 man in de auto).
Ik wou wel graag, maar had mijn ouders beloofd om 23.30 uur thuis te zijn. Toch de stoute schoenen aangetrokken en richting Alice Cooper. We werden in die jaren overrompeld door Alice’s muziek. Vooral het albums School’s Out en Billion Dollar Babies trokken de aandacht.
(Lees verder onder afbeelding)
Ik weet er niet zo veel meer van, het is ook al ruim 50 jaar geleden en er zijn ook nog andere oorzaken. Maar wat ik me nog wel herinner was de act die hij opvoerde door een levende slang boven in zijn shirt te laten kruipen en deed daarna de gulp open en daar kwam de slang er weer uit gekropen.
Voor die tijd was het best wel spectaculair. Goed, ’t zal wel diep in de nacht/morgen geweest zijn dat we weer in Lemelerveld waren, en volgens mij hadden Va en Moe niks gemerkt.
Ik denk dat er die volgende dag qua werkgever geld bij moest (hopelijk verjaard). In één van die weken erop zegt mijn vader onder het eten dat hij, ik denk in de krant gelezen of op TV had gezien dat er een artiest uit Amerika in Nederland had opgetreden en ook wist hij van die slangen act.
“Ben blij” zei hij “dat we daar ver van af wonen en je niet naar zulke gekkigheid toe kunt gaan. Grote schande” waren zijn laatste woorden hierover…
Video Alice Cooper
Niet van gediend
Ook veel in de binnenstad van Deventer aan het werk geweest. En zo waren we een keer vlak achter de vrouwtjes van plezier aan het werk (onder aan de brug).
(Lees verder onder afbeelding)
Op vrijdagmiddag gingen we als we in Deventer aan het werk waren even tussen de middag naar de markt om een visje te happen. We hadden een collega bij ons die toen best wel gelovig (fien) was. Helemaal niks mis mee, maar toen we na het visje weer richting bouw liepen vroeg hij of er nog een mooie gereedschapswinkel in de buurt was.
O ja we wisten er wel één. Toen hij oog in oog stond met een dame van plezier die aan de andere kant van het raam zat, was het niet het gereedschap wat hij bedoelde. We hadden hem verkeerd begrepen. Was hier niet blij mee.
Nu zoveel jaren later kunnen we er samen om lachen, maar toen was hij echt niet happy………

Het valt me nu pas op wat een enorme gok die Furnier heeft. Destijds werd ik waarschijnlijk enorm afgeleid door die bizarre make-up van die gast.
Ik heb nog een paar jaar gewerkt onderaan die brug. In een net kantoorpand aan de Welle, net voor de Wilhelminabrug. Daar zat een dependance van Witteveen+Bos. Daar heb ik 6 jaar van mijn werkzame jaren een heel keurige baan gehad. 😀