Sjaak Bruggeman neemt ons de laatste weken wat vaker mee naar boven Zwolle, zo een beetje tussen Zwolle en Kampen, want daar is het ook mooi verzekert Sjaak ons. En we hebben hem nog niet op een leugen kunnen betrappen. Ook deze weekwandeling niet. Achter Zwolle lijkt zo ver weg, maar het is zo dichtbij!
Door Sjaak Bruggeman
De mist is eindelijk opgetrokken en is het al middag als ik naar de polder Mandjeswaard ga. Een kwart eeuw behoorde de Mandjeswaard tot mijn werkgebied en nu kom ik erachter dat er kort geleden een vogelhut is geopend aan het Zwarte meer. Dat lijkt me interessant. De auto zet ik bij de Mandjeswaardbrug en dan is het nog bijna vier kilometer naar de observatiehut.
De pak ‘m beet twintig boerderijen in deze polder staan op een terp en het aantal inwoners is bijna honderd. Lekker veel ruimte en met weinig verkeer is het heerlijk om hier te wandelen. Het laatste stuk moet ik door een weiland met schapen en even later sta ik voor de grote rietkraag. Het hek zit op slot en met m’n stijve botten klauter ik moeizaam over het hek.
Nu het pad volgen door het riet en dan sta ik voor de mooie Mandenmakershut, genoemd naar de eerste pachter hier van 1432 tot 1438. De hut met een mooie natuurlijke uitstraling is gemaakt van lokaal riet en past perfect in deze omgeving. Van hieruit kun je de bijzondere vogels in het Zwarte meer prima observeren.
Bijna sta ik hier met de voeten in het Zwarte meer. Dit is de grens met Flevoland en vanuit de hut zie je Kampereiland, Koekoekspolder, Noordoostpolder en het Vogeleiland met daarachter de Weeribben. Alles in één view. Wat mooi hier! Wat een mooie vergezichten! De puzzel valt in elkaar. Alles zo ver weg maar toch zo dichtbij.
Op de weg terug rijd ik nog even langs de IJssel bij Kampen. Vanaf de IJsseldijk geniet ik nog even van het natuurgebied Scherenwelle met in de verte de kerktoren van Wilsum. Het is al bijna avond en rustig en stil. Kom, ik moet gaan…
