Als je met Sjaak wandelt zie je veel meer van de natuur. Sjaak heeft er namelijk kijk op. “Daar…, sporen van een bever” zegt ie dan ineens. Daar waren we zelf stijl aan voorbij gelopen toen we van de week langs de IJssel struinden.
Door Sjaak Bruggeman
Hier ga ik het opstapje over naar de andere kant van de afrastering en dan verder over de bochtige IJsseldijk. Kijk, hier heeft een vroegere dijkdoorbraak ervoor gezorgd dat aan beide zijden van de dijk nu mooie kolken zijn achtergebleven. En kijk eens hier! Sporen van een bever! Dit is een beverwissel! Gezellig, buurtende bevers schuifelend over de dijk, van de ene kolk naar de andere kolk. Jammer, het is links en rechts verboden gebied, behalve voor een jager. Daar tussen de begroeiing zie ik een hoogzit en kijk daarachter is nog een voerakkertje voor het wild gemaakt.
Bevers hebben een voorkeur voor riviervalleien met veel uiterwaarden, maar ook zijn ze te vinden langs kolken en meren. De begroeiing zoals hier met zacht hout maakt het tot een ideaal leefgebied. Ik moet het op dit gedeelte doen met een blauwe reiger tussen het riet waarvan ik verrassend dicht bij mag komen om mooie plaatjes te maken. Blauwe reigers eten alles dat zij in ondiep water kunnen vinden: kleine en grotere vissoorten, salamanders en kikkers. Maar ook mollen en muizen als deze te pakken zijn.
Zo, nu nog een stukje laarzenpad onderlangs de IJssel, al heb ik wel zo mijn twijfels wanneer ik eenmaal op weg ben. Het pad is onzichtbaar geworden door aangespoeld daak, plastic en andere rommel en ja, je kan er op wachten, daar kom ik te struikelen. De camera is nog heel, mijn laarzen nog droog, maar mijn Hemabril zit onder de drak. En de rest kan in de wasmand… en dat heb ik weer…
