Terwijl ik een begin maak met mijn wandeling langs de kade bij het Zwolse Deltion College is het een komen en gaan van scholieren. Ook moeders en oma’s, vaak met peuters op de bagagedrager, zijn druk in de weer. En, daar komt een oma haastig aangelopen. “Meneer, mag ik u even lastig vallen? De trapper doet het niet meer, wat moet ik doen?” ‘Nou mevrouw, de trapper doet het wel, maar uw ketting is eraf. Wacht maar effe.’ “Hartstikke bedankt voor de reparatie hé” en daar gaat ze weer.
Bij de jachthaven komt alweer een pechgeval op me af. Nee, het is een fotograaf die mij als lotgenoot ziet en me de volgende tips meegeeft: altijd op manueel fotograferen en ook gerust tegen het licht in. Verder op F8 en sluitertijd op 1/500. ISO op automatisch. Die andere flauwekul is nergens voor nodig.” ‘Nou uh, bedankt voor de tip hé’.
En wat verderop is het opnieuw raak. Een mevrouw bij de kinderboerderij begint over d’r vader die boer in Drenthe was. De politie hield hem aan om vervolgens te zeggen dat hij een vrachtwagerijbewijs moest halen. De politie vond dat zijn camper te groot was. “En mijn vader was al zeventig!” ‘Tja, het moet toch niet gekker worden mevrouw.’
Inmiddels loop ik onder de Mastenbroekerbrug door en word het wat rustiger op de dijk. Maar oh jee, daar heb je het volgende probleem alweer. Een man op een driewielerfiets doe verwoede pogingen om de dijk op te fietsen maar het lukt hem niet. Alweer werk aan de winkel, ik zal even helpen drukken. Maar gelukkig, het is een fietsenmaker die een hellingproef doet en met een reparatie de eigenaresse weer blij wil maken.
Hé, hé, ik ben de stad uit. Kijk, daar rechts ligt een schaap uit de kudde op d’r knieën te grazen. Dat hoeft nou ook weer niet, er is gras zat voor iedereen hoor. En daar links komen tien watersnippen op uit de soppige uiterwaarden en daarboven staat een torenvalkje te bidden. Vanaf hier geen gehaast en gejaag meer en alleen maar genieten. Het word alleen maar stiller en mooier…
