Ik ga een stuk langs de regenrivier De Vecht en stap bij de Berkumerkolk de dijk op. En kijk daar komt een auto aanrijden door het weiland. Wat doe ik verkeerd, ik mag hier toch wandelen? Oh, het is een gepensioneerde boer die zich laat rijden door zijn vrouw. De beste man heeft net een nieuwe heup en vrouwlief moet snel de stroom moet op het perceel doen voor het aanstormende hobby vee. Dat ging net goed.
Kijk een behangersbijtje komt uit de holle pijp van het hek. Och wat mooi. Kijk hun nestcellen worden ‘behangen’ met stukjes blad, geknipt uit omliggende struikenbladeren. Het krioelt hier van de bloemetjes en de bijtjes. Echt mooi om te bekijken. Maar ook zijn er door het natte weer al veel paddenstoelen. Kijk, hier een ruitjesbovist en daar een plooivoetstuifzwam.
Oh, en wat staat de rivier al hoog! Al dat regenwater wordt afgevoerd naar het IJsselmeer. Kijk daar in de verte zie je stuw Vechterweerd. Een mevrouw vraagt vanaf de boot of ze daar verder kan, wijzend naar deze stuw. “Ja fräulein,, links ánhalten”
Ook het laatste stuk naar deze stuw is weer fantastisch mooi zeg. Tussen al die verschillende planten en insecten vind ik nog een blanke champignonparasol en een champignon. Waarschijnlijk heeft de mest van de Galloway koeien hier mee te maken. En kijk eens onder die eik, de hele kudde waakt over het net geboren kalfje dat lekker aan de voorzijde in de zandbak ligt bij te komen.
En daar ben ik dan bij de Stuw Vechterweerd. Het Duitse paar is inderdaad naar links gegaan en kan de stuw passeren via de schutsluis. Aan de andere kant is een vispassage gemaakt voor de vistrek. Dankzij deze vistrap kunnen paailustige vissen 1,5 meter hoogteverschil overbruggen. En dat spektakel zou ik ook wel eens willen zien. Maar dat komt nog wel. En deze mooie wandeling met die dreigende luchten, het stromende water, de vele ganzen, bloempjes en beestjes pakken ze me ook niet meer af. Mooi, mooi…
