“Kijk daar staat het monument van de MKZ – crisis”, wijst Sjaak Bruggeman. Ook deze week weet Sjaak ons weer te verrassen tijdens een wandeling door de Sallandse natuur, over de IJsseldijk dit keer. Sjaak heeft er verstand van, dus zien wij ook iedere keer veel meer om ons heen.
Door Sjaak Bruggeman
In maart en april 2001 werden in de pas samengevoegde gemeenten Olst en Wijhe bij 200 boeren en hobbyboeren dieren geruimd vanwege een uitbraak van de mond- en klauwzeerepidemie. Inenten hiertegen was verboden en daardoor werd ook gezond vee binnen de ruimcirkel de dood ingejaagd. De ernstig getroffen boeren en de verderop gelegen angstige maar nog gezonde boerenbedrijven konden rekenen op het medeleven en de solidariteit van de bevolking. Nu, bijna 20 jaar later, hoor ik nog soms aan de keukentafel over deze bizarre crisis. Een nog vers bloemetje onder het monument zegt genoeg.
Op en aan de andere kant van de dijk spreek ik vroege wandelaars uit Heino, en zelfs een echtpaar uit Barneveld. Verderop komt nog een echtpaar op leeftijd en duidelijk nog niet helemaal wakker. Zij klimmen met de nodige moeite over de afrastering terwijl het naastgelegen hek gewoon op een kier staat. “Op de terugweg gewoon door het hek hé.”
Het wordt stil en bij de houtwal met zijn bruin-rooie gloed van herfstbladeren, de donkerrode meidoornbessen en de groene hopranken met zijn bruine bellen droom ik een heel end weg in het lekkere ochtendzonnetje. Dan hoor ik in de verte een steeds luider wordend gak-gak roepen. Honderden ganzen op de zandbanken van de laag staande IJsselgeul gaan op de wieken. Tjeminee zeg! Wat een kabaal ineens. Ja, ook ik ben weer wakker…