Zo, vandaag krijgen we een dag met mooi winterweer. Geen hagel, sneeuw of ander ongemak en dus een dag om buiten wat aan te klooien. Het wordt opnieuw het Boetelerveld waar de handwaterpomp tegen de vorst beschermd moet worden en ja dit kan mooi gecombineerd worden met een wandeling. Als mijn vrouw hier weet van krijgt zegt ze. “Ie goat toch nie wear smoks’n döar de modder?” Nou, ik dacht het wel.
Een werkploegje handarbeiders heeft de schaft er op zitten en stapt vanuit de bus het Boetelerveld op. Ik ga over het dijkje naar de pomp en draai het gietijzeren huis met handzwengel van het onderstuk om het veilig op te bergen. Zo, klaar is Kees. Eén keer kapot vriezen kostte al genoeg.
Nu ‘smoks’ ik even door het water naar de vijf werkers die daar in het water staan te plenzen. En daar zijn ze bezig met het verwijderen van de houtopslag op het natte heideveld. Men is niet erg spraakzaam maar toch is het positieve nieuws dat bevroren takjes zoals hier makkelijker afbreken bij het steken. Tja en aan het gereedschap kan het niet liggen. Een slim ontworpen wortelspade met aan beide kanten scherp gekartelde tanden is al het halve werk.
En daar achterop het Boetelerveld is een mobiele kraan bezig om vanaf ijzeren rijplaten de laatste greppels te dichten met keileem. De rijplaten worden gebruikt om de bodem waar door ontwikkeling van natte natuur bijzondere plantjes moeten terug keren niet onnodig te beschadigen. Ondertussen gaan een paar raven op de wieken. Deze grootste vogel van de kraaienfamilie zijn inmiddels vaste bezoekers op dit terrein.
Kijk, je zou watersnippen verwachten maar het zijn toch twee bokjes die daar opvliegen! Mooi toch? En kijk daar, deze ‘vergeten’ oranje gebleste boom midden in het water moet ook nog omgezaagd worden. De berk zorgt met z’n berkenzaadjes voor veel overlast en zullen nooit een boom of bos worden.
En kijk, daar staan ze, vijf werkloze wortelspades! De mannen zijn gevlogen, of… alweer aan het schaften? Och jee, het is al half één. Het is inderdaad schafttijd. Snel noar huus dan mar…
