Als we met Sjaask Bruggeman besluiten maar eens weer bij het Boetelerveld te gaan kijken ligt er bij de ingang een stapel rijplaten klaar om opgehaald te worden. Goede zaak, dat betekent dat de werkzaamheden zo goed als klaar zijn en dat de natuur nu rustig de rest kan doen. De wandelpaden zijn door een mobiele kraan netjes glad gepoetst maar oh wee, het is uitkijken. Het mooie pad is één dikke smurrie en haast onbegaanbaar voor wandelaar en mountainbiker.
Door Sjaak Bruggeman
Het is stil op het Boetelerveld. Alleen in de verte hoor ik nog wat activiteit en aan de zuidkant maakt een ploeg maaiers de heide vrij van jong boomopslag. Als vrijwilliger probeer ik mijn vaste route door het terrein te volgen. Maar dat valt tegen, ik verdwaal in de lege ruimte. Behalve de verondiepte poelen zijn al mijn vaste bakens verdwenen. Ik verdwaal bijna in de ruimte.
Maar toch begint het geleidelijk te wennen. Je ziet duidelijk de contouren van het nieuwe heideveld, de slenkverlagingen in het terrein en de nieuw aan te planten bospercelen. Kijk, de rabatten zijn opgevuld met keileem en hier op deze vlakte was het bos met hoofdzakelijk naaldbomen. Hier wordt de heide uitgebreid. De op de grond gestrooide kalk moet verzuring van de bodem tegengaan. En daar, ook mooi te zien wordt naaldbos omgevormd naar loofbos. Niet alleen beter tegen verdroging maar ook voor het leefgebied van de kamsalamander.
Ho, wat was dat? Een hard bonkend geluid komt daar weg bij de rupskraan. En kijk, daar komen drie geschrokken reeën aanrennen. Voor me, op zo’n honderd meter afstand, komen ze weer tot rust. Tot hier ga ik, bij de gagelstruiken. Het achterste rondje komt volgende week wel. Kijk daar bij de ingang worden de rijplaten al opgeladen en zijn ze al begonnen met de aanleg van de parkeerplaats. Het werk is ruim voor de winter afgerond en wat zal het hier straks hartstikke mooi worden op het Boetelerveld…
