Er klopt iets niet. Alweer ben ik te vroeg wakker. Is mijn horloge van slag of is het toch de herfst? Hoe dan ook, de horlogemaker op de markt mag het batterijtje verwisselen voor een paar euro en kijk eens aan, ik heb weer een echte klok. Maar om eerlijk te zijn, soms leef ik liever als een Afrikaan. Zij hebben geen klok. Zij hebben de tijd. En dat gaat prima. Zij maken zich niet druk. Alles komt toch wel op zijn pootjes terecht. Is het niet vandaag, dan morgen wel.
Het regent ietwat op de markt, maar ik maak gelijk maar een doorstart naar Landgoed Schoonheten en bindt daar mijn fiets vast aan de regenpijp van de zwart geblokte schuur. Kijk eens, die beukenlaan is toch imposant zeg! En de stammen, mooi afgetekend door de noesten op en het regenwater langs de stam maakt het plaatje nog mooier.
Nog voor deze laan ga ik linksaf over het geklepelde bospad. En kijk, hier zijn nog de restanten te zien van de V1- lanceerinstallatie, die tijdens de Tweede Wereldoorlog van november 1944 tot maart 1945 in gebruik is geweest. De bosrijke omgeving was de reden dat de installatie in Schoonheeten werd geplaatst. Hierdoor was de installatie door de geallieerden vanuit de lucht moeilijk waar te nemen.
Kijk, daar aan het eind van het pad staat weer zo’n imposante beuk. Maar ditmaal is het een solitaire drie-stam-boom. Er hebben zich aan de voet van de stam drie stammen ontwikkelt tot wel 20 meter hoog. Mooi om te zien hoe het bruin kleurende blad zich aan het verspreiden is rondom de boom. Maar toch zal lang niet alles er deze winter afwaaien.
En hier in het bos is de verkleuring van het blad ook al goed op gang gekomen. De acacia’s, kastanjes en berken zijn al een tijdje bezig. De eiken hebben hier nog geen haast mee. En kijk, hier heeft bladval al voor wat opstuwing gezorgd in het kronkelende beekje naar de kasteelvijver. En wat zijn hier veel schrijvertjes actief op de waterspiegel. De vleesetende schrijvertjes zijn een familie van kevers die leven op en in het water. En wanneer ik met het beekje afbuig naar links kom ik weer in het verlengde van de grote beukenlaan uit.
Toch weer een hartstikke mooi rondje. Wat is de herfst toch altijd weer een mooie jaargetijde. Misschien wel de allermooiste van de vier…
