Het bruggetje had het uitbaggeren niet overleeft. Daarom moest Sjaak Bruggeman omwandelen. Gelukkig maar, want daardoor zag hij weer mooie dingetjes. Lees iedere week zijn verhaal en je gaat vanzelf zelf ook meer zien.
Sjaak: Aan de zuidkant van het huis worden met de zon ook wespen, bijen en vliegen actief. Wanneer de regen en wind de overhand krijgt en de temperaturen dalen zullen de meesten sterven of een droge warme plek opzoeken. Ook ik ga maar eens aan de wandel.
Het is windstil. Tegenover het bos lopen mooie roodbonte koeien. Prachtig plaatje zo met die herfstkleuren erbij. En daarachter in dat huisje, met de bijenkasten in de tuin, woont een imker. De bijen zijn klaar met het aanleggen van de wintervoorraad en de darren worden buiten de deur gezet. Hun werk zit erop.
Het is herfst in het bos. Het ritselende geluid van het roodbruin gekleurde beukenblad onder mijn voeten houd spontaan op als ik zie dat het zelfgemaakte bruggetje is verdwenen. Het krakkemikkige bouwsel heeft het winterklaar maken van de sloot niet overleefd. De overkant is ineens ver weg. Door het bos van de buurman probeer ik die andere oversteek te bereiken. Kijk daar, krabsporen van een ree en daar hoog bovenin die dode berk is een grote bonte specht aan het timmeren. In deze zachte boomsoort en op veilige hoogte hakt het mooie beestje er venijnig op los.
En zie daar, het winterkoninkje leidt me even af, maar daar is dan toch het andere mooie kunstwerk. Nog helemaal intact. Hier durf ik wel over…
