Dit weekend was de première van de eerste documentaire van Joey Rozendal: Thuus komm’n. Joey volgt daarin een aantal van zijn dorpsgenoten die zich op hun beurt weer een jaar lang voorbereiden op carnaval. In de docu hebben vier dorpsgenoten een sleutelrol. Ze zijn allemaal bovenmatig actief om carnaval ieder jaar weer tot een groot succes te maken Ze worden geportretteerd met informatie over hun privé en hun werk, qua vrije tijd gaat het een jaar lang zo goed als alleen maar over carnaval. Slotstuk van de documentaire zijn de optochten in Lemelerveld en Raalte.
(tekst gaat verder onder de foto)
Ik was zondag een van de bezoekers in zaal Reimink, zaterdag én zondag waren uitgetrokken voor de première. Wat opviel was dat enorme wij-gevoel. Dat spatte niet alleen van het scherm af, het zat ook vast gebeiteld in iedere bezoeker: “dat we dat hier in ons Lemelerveld toch maar mooi ieder jaar weer voor elkaar krijgen,” zou je zo maar in een tekstballonnetje boven de aanwezigen kunnen hangen.
(tekst gaat verder onder de foto)
Joey Rozendal is de maker. Zijn eerste docu. Hij is vastbesloten er meer te laten volgen. Met soortgelijke thematiek? Ik wil de opties tot brede maatschappelijke thematiek nog open laten. Doel is impact maken. Zoals dat bij Thuus Komm’n over het bewustzijn van de dorpse gemeenschapszin gaat. Trots op een gemeenschap zijn haalt het beste bij mensen naar boven.” Prachtig. Al helemaal in deze tijd waarin we polariserend naar elkaar kijken. Bijvoorbeeld wij hier in het oosten, zij daar in het westen. Met zo’n documentaire leer je elkaar kennen. En bekend maakt bemind!
Benieuwd naar opvolgers
(tekst gaat verder onder de foto)
Ik ben wel benieuwd wat er met het verhaal gebeurt als de docu in andere zalen buiten Lemelerveld, buiten Salland, misschien buiten Overijssel getoond gaat worden. De dimensie van maker uit het dorp, thema uit het dorp, hoofdrolspelers uit het dorp, publiek uit het dorp, was dit weekend een doorslaand succes. Maar ik kan me voorstellen dat de dynamiek een heel andere wordt als mensen via de landelijke tv een brainstormavond voor de nieuwe wagen zien beginnen met het gezamenlijk zingen van het volkslied. Ik kan me ook voorstellen dat Rozendal tot andere verhaallijnen komt als hij een docu elders gaat maken. Hoe zou de docu er uit gezien hebben als het gemaakt was door een regisseur van elders?
Dat zijn spannende vragen waarop we de komende jaren vast antwoord gaan krijgen, want Joey Rozendal en mede-maakster Simone van Eerde hebben de smaak te pakken. The Society Documents Foundation is vast al op zoek naar geld voor nieuwe uitdagingen. Die foundation is een anbi-stichting, dus je kunt er geld aan geven!
