Door Jos van Westing
Op een kunstveiling had ik een portret te koop aangeboden. Het portret was overgebleven uit een serie van tien portretten die ik had geschilderd naar model. De negen andere werken waren verkocht aan de modellen zelf.
Ik had geen hoge verwachtingen van de opbrengst want wie wil nou een portret in zwart/wit van een vreemd iemand. Op de dag van de veiling werd er toch door twee geïnteresseerde op het portret geboden. Het werd uiteindelijk geen wereldprijs maar alle beetjes waren welkom. Bij het portret stond vermeld, dat bij verkoop het schilderij bij de kunstenaar kon worden opgehaald of dat het tegen bezorgkosten verstuurd kon worden.
De Belg
De koper bleek een Belg te zijn die in de buurt van Brussel woonde. De man heb ik een e-mail gestuurd met de vraag, op welke wijze hij in het bezit van het schilderij dacht te komen. De man had goed de smoor in, want het bijschrift had hij niet gelezen. Hij vond het belachelijk dat hij ook voor deze extra kosten op moest draaien. De brave man, die politie-officier van beroep was, bleek dus niet over een optimaal ontwikkelde opmerkingsgave te bezitten. Hij zou er werk van maken, schreef hij.
Alsnog heb ik hem aangeboden het schilderij, onder het genot van een kop koffie, bij mij op te halen. Daarbij uitgelegd dat mijn atelier was gelegen aan de overkant van een politiebureau waar hij dan gelijk zijn aanklacht kon indienen. De man vond het blijkbaar, als politieofficier te gênant want ik heb nooit meer iets van hem gehoord.
De speurneus
De speurneus had uiteraard de veilingkosten wel betaald maar doordat er geen levering was geweest, kreeg ook ik geen deel van de opbrengst. Het schilderij bleef natuurlijk wel in mijn bezit en daarom laat ik er een foto van, hierbij afdrukken.
Het schilderij (met lijst, 120x 80 cm) is nu te koop tegen een zacht prijsje. Voor de regio Salland komen er geen bezorgkosten bij.
