Het leek wel of Glenn Randamie al zijn door corona opgekropte energie er in één optreden uit wilde knallen: gisteren op Dauwpop stond hij met Typhoon voor het eerst weer op een festival. “Kijken of we die tent hier af kunnen breken” vroeg hij zich af, maar dan wel figuurlijk, want Typhoon had ook een boodschap: vrede. “En dat begint in jezelf!”
Glenn Randamie steekt niet onder stoelen of banken dat hij gelovig is. Heel gelovig, wat in zijn geval iets anders is dan streng gelovig. Tenminste die indruk geeft hij af. ‘Streng gelovig’ is dat je de bijbel als leidraad neemt en er dan een vertaling aan geeft die jouw het beste uitkomt. ‘Heel gelovig’ is dat je leeft met hoge waarden en normen, liefde deelt in het stukje van jouw ‘zijn’ tussen ‘de hemel en de grond’.
Toen Typhoon haar eerste festivaloptreden gisteren aftrapte zou je zo maar kunnen denken dat het een gospel-meeting ging worden. Het eerste nummer was er meer een van melodieuze samenzang dan van vlotte rap. Dat bleek een opwarmertje. Uiteindelijk werd het een groot festival-feest, met jumpende rap, scheurende sax en zelfs vlammenwerpers als special effect. Glenn had het duidelijk naar de zin “hier lekker onderling in het oosten, ze zeggen dat we aan deze kant van het land niet kunnen dansen, zullen we bewijzen dat dat heel anders ligt?”
Geen gospel dus, en niet van ‘prijs de heer’, maar wel een optreden met een boodschap dat we het wat anders moeten aanpakken op deze aardkloot, of dat nu is voor een eventueel hiernamaals of omdat we er hier een teringzooi van aan het maken zijn. Typhoon bracht daarom een ode aan Thé Lau van de Scene, waarmee hij ooit dat prachtige nummer samen zong: iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
(tekst gaat verder na de foto)
Ook de oorlog in de Oekraïne kwam voorbij. En dat zwarte levens er ook toe doen, dat álle levens er toe doen. Dat de vrede in je eigen lichaam begint, met je eigen geest aangezet wordt, dat daarna de vrede komt. Dan is het tijd voor feest. Typhoon sloot af met feest: De Zandloper.
