Stoïcijns gedrag, dat is toch dat je onverstoorbaar verder gaat, ook al is er alle reden afgeleid te worden? Dat klopt wel, maar het is veel te kort door de bocht. Het stoïcisme is namelijk veel meer: het is een filosofische stroming die 300 jaar voor Christus begon. Vandaag de dag is die nog springlevend, niet in de laatste plaats door Mark Tuitert, die ervan uit gaat dat hij zijn gouden schaatsmedaille aan het stoïcisme te danken heeft.
In het boekje ‘Drive, train je stoïcijnse mindset’ legt de geboren Holtenaar uit hoe de filosofie werkt, hoe hij er wat, zo niet alles aan gehad heeft en hoe jij ook die mindset kunt krijgen.
(tekst gaat verder onder de foto)
De Stoïcijnen hebben aan hun kont hangen dat ze emotie uitschakelen en daarom onverstoorbaar verder kunnen gaan met wat ze doen. Mark Tuitert legt uit dat de emotie juist volledig aanwezig is bij de Stoïcijnen, dat ze juist vanwege het volledige bewustzijn van de emotie, er minder last van hebben.
Hoe dat werkt? Je moet onderscheid maken in waar je wel en waar je geen invloed op hebt. Vervolgens maak je je druk om datgene waar je invloed op hebt en zie je onder ogen wat er gebeurt met waar je geen invloed op hebt.
Tuitert over zijn gouden 1500 meter: hij was op en top getraind, had het idee dat hij op weg naar die laatste kans in zijn leven op Olympisch goud alles gedaan had wat binnen zijn bereik lag om zo goed mogelijk te zijn. Maar hij had ook geaccepteerd dat de tegenstander wellicht beter zou zijn, dat het ijs voor hem wat minder zou kunnen zijn dan voor anderen, dat zijn vader er wel en zijn moeder er niet bij was: die dingen had hij niet in de hand, daar kon hij zich daarom maar beter niet druk om maken: er stoïcijns mee omgaan.
En het lukte.
Of dat dan aan de filosofie gelegen heeft, het is de Stoïcijn die daar als eerste van zegt dat hij dat niet zeker weet. Het is immers altijd zoals het is, bij zowel wel als bij niet slagen.
Mooi voorbeeld uit het boek is de Stoïcijn die op een zinkend schip heel koel blijft, niet op tilt slaat, maar stoïcijns gaat handelen, de juiste dingen gaat doen om te redden wat er te redden valt. Of hij niet bang is voor de dood? Eigenlijk niet nee, maar de kans om dood te gaan is groter als je niet of verkeerd handelt, dus kun je beter maar de goede dingen doen!
De goede dingen, dat is nog wat anders dan de dingen goed doen. Het komt er op aan dat je onderweg van A naar B de juiste dingen doet om bij B uit te komen. Stel je een doel en ga op weg. Onderweg de goede dingen doen, brengt je bij het einddoel, maar het kan onderweg evengoed zijn dat je er achter komt dat je niet naar B wil, dat je liever naar C gaat. De Stoïcijn ziet dat op tijd in en is helemaal niet rouwig om het feit dat hij B niet bereikt. Hij is vooral blij onderweg de goede dingen gedaan te hebben.
