Wat is het toch elk jaar weer genieten als je uit je eigen tuin kunt oogsten. Alles smaakt tien keer lekkerder en de dankbaarheid dat je voelt voor de natuur is groot.
Het is komkommertijd
Zo werd ik verrast door grote komkommers. Tot nu toe was me dat nog nooit zo goed gelukt. Of ik had een verkeerd ras dat een beetje bitter smaakte. Maar dit keer had ik echte komkommers zoals we die allemaal kennen.
En opeens heb je er meer dan één. De eerste eet je smakelijk zelf op en de tweede en derde en vier wordt aan iemand gegeven die het kan waarderen. Er blijft genoeg over voor onszelf.
En zo eten we heerlijk komkommer op brood. Eten we heerlijke salade en maken we tzatziki. En als er dan nog meer zijn gaan we ze in zoetzuur inmaken. Dat is ook heerlijk als bijgerecht bij verschillende menu’s. Wat een rijkdom!
(lees verder onder afbeelding)
Maar ook courgettetijd
Kort daarvoor waren de eerste courgettes rijp. En ook hier hetzelfde verhaal: de eerste…..
Al vrij snel begin ik met het inmaken van courgettes op zoet/zuur. Dit is al een jarenlange traditie. Meestal eten we daarvan tot in het voorjaar. En we missen het als de laatste pot leeg is. Meestal ik dat het moment dat we opnieuw beginnen te zaaien voor een nieuw groeiseizoen in de moestuin.
Met een natuurlijke en duurzame manier van leven kun je vandaag al beginnen. Maar hoe dan? Agnes Heethaar van ’t Natuurlijk Huus in Raalte is ervaringsdeskundige en geeft iedere week een voorbeeld. Deze week gaat het over zomeroogst.
(lees verder onder afbeeldingen)
Het fruit niet vergeten
De pruimentijd ligt alweer achter ons. Het is nu bramentijd. De vlier hangt ook vol rijpe trossen. En de vijgen rijpen af.
Wat een genot als je ’s ochtends vroeg een rijpe vijg zo bij je keukendeur van een vijgenstruik kunt plukken. We hadden ook al frambozen, aalbessen, kruisbessen Josta bessen, wijnbessen en kersen.
Inmiddels hangen er ook al trossen druiven die alleen nog maar wat verder moeten groeien en afrijpen.
Iedereen een moestuin
Hoe zou de wereld veranderen als iedereen weer een moestuin zou onderhouden? Het respect voor al het voedsel en de natuur zal veel groter zijn.
En we zouden meer en meer beseffen dat we de insecten nodig hebben en dankbaar mogen zijn voor het bestuiven van alle gewassen.
En hoe zomers voelt het als onze tuin vol met vlinders is? Dit jaar helaas niet.
Het is mijn droom dat iedereen die een stukje aarde mag beheren, hier met alle liefde het leven laat floreren zodat de wereld een stuk mooier, kleurrijker, gezond en liefdevoller zal zijn.
Wie doet mee?
