’t Natuurlijk Huus: Verdrietig

Als je het duurzame en natuurlijke leven al heel wat jaren leeft, betekent dat als vanzelf dat je minder in winkels komt om iets te kopen. De winkel waar ik het meest kom is de natuurwinkel voor mijn boodschappen of de boekenwinkel om mijn postpakketje af te geven.

Sinds de Coronatijd ben ik bijna niet meer in een kledingwinkel geweest en ook supermarkten laat ik zoveel mogelijk links liggen.

Naar dorp of stad

Maar als ik dan een keertje naar het dorp fiets of de stad in ga, valt me van alles op. Wat me vooral opvalt zijn de vele verleidingen. Je moet wel een meester zijn in zelfbeheersing als je je portemonnee dicht laat zitten voor de verleidingen die niet op jouw boodschappenlijstje stonden. Voordat je het weet heb je alweer een honderdje uitgegeven.

Er zijn altijd wel weer schattige nieuwe spulletjes te koop en wat te denken van de laatste nieuwe mode? Je wilt wel meedoen en niet uit de toon vallen op je werk of andere bijeenkomsten. Gelukkig heb ik geen last meer van die druk omdat ik wonen en werken kan combineren.

We zijn pas opa & oma geworden en dan gaat je oog ook naar babyspulletjes. Ik vond het wel heel bijzonder dat ik me daar tot nu toe helemaal nog niet mee bezig had gehouden. Ik zag een hele wereld waar ik mijn geld wel aan uit kon geven. Ik stuurde mijn dochter nog een foto van een pakje dat afgeprijsd was, maar het kleinkind was alweer toe aan een maat groter. Nee, dacht ik, ik ga me daar niet mee bezig houden. Daar mag mijn dochter zelf haar plezier aan beleven.

Supermarkt

Omdat ik een klein boodschapje was vergeten en in de buurt was, ging ik toch maar even voor het gemak de supermarkt in. Bij de ingang trof ik een kennis waar het zo te zien niet zo goed mee ging. Maar hij liet in ons korte gesprek geen ruimte open om het daar over te hebben.

Ik zag mensen hun dagelijkse boodschappen doen in de supermarkt en ik vroeg me af of zij zich bewust zijn wat ze kopen, waar het vandaag komt, hoe het geproduceerd is, welke toevoegingen er zijn gedaan en welk leven het heeft gehad. De supermarkten draaien grote omzetten. Geld verdienen staat voorop, niet direct de kwaliteit van het voedsel. Want ja, als het niet verkocht wordt is het niet interessant om het te leveren.

Verleidingen

Vervolgens moest ik bij een bekend warenhuis zijn voor hoeslakens voor onze B&B. Het warenhuis had inmiddels ook een groot terras aangelegd. En ja, als er wat te eten en te drinken valt, zijn we daar vaak wel voor in. Ik zag pubers op het terras zitten. Ze aten een saucijzenbroodje met frisdrank. Op hun gezicht zat een goede laag foundation en de wenkbrauwen waren flink aangezet.

Ik heb dat ook gezien toen onze dochters die leeftijd hadden. Je hebt het gevoel dat je mee moet doen omdat iedereen het doet. Maar mooier worden ze er meestal niet van. Als ze een avondje uitgingen met vriendinnen zag ik een transformatie van prachtige meiden in opgetutte meiden. Ze deden in mijn ogen rare kleding aan waar ze zich naar mijn gevoel ook helemaal niet in thuis voelden. Wat een lastige levensfase is dat toch.

Eenmaal binnen in het warenhuis moest ik me flink concentreren waar ik ook alweer voor kwam. Ik slalomde tussen de kleding, de tuinzaden en babykleertjes door naar de afdeling beddengoed. Ondertussen zag ik ook nog dat mijn lievelingsshortjes waren afgeprijsd van 3 voor de prijs van 2. Die had ik toch nodig, dus kon ik er nu goedkoop aan komen. Haha, was ik er toch ingetrapt, want ik had het op dit moment nog niet nodig.

Verdrietig

Op weg naar huis merkte ik dat ik me verdrietig voelde. Verdrietig omdat er zoveel onwetendheid is. Verdrietig omdat de commercie verdient aan spullen die we niet nodig hebben en voor veel afval zorgt. Verdrietig omdat er zoveel schadelijke stoffen ongemerkt worden toegevoegd aan onze producten en voeding. Verdrietig omdat jongeren zich een weg moeten zien te vinden in deze wereld.

Alleen maar winst

Toen ik weer thuis was aangekomen liet ik die wereld weer achter me en ademde diep de natuur in, die mij dagelijks omringt en gelukkig doet voelen.

Eén ding is voor mij duidelijk: Wil je niet verleid worden tot de aankoop van allerlei spullen, eten en drinken, dan kun je je het beste ook maar niet in die omgeving begeven. De tijd die je daarmee bespaart kan fijn besteed worden aan een mooie wandeling of fietstocht in de natuur.

En met het geld dat je uitspaart hoef je minder uren te werken of kun je investeren in iets dat echt belangrijk voor je is. Hoe mooi is dat. Het levert je per saldo alleen maar winst op.

Website ‘t Natuurlijk Huus