Wat is vrede?
Die vraag hoeven we ons eigenlijk helemaal niet te stellen. Want we weten in ons hart allemaal wat dat is. Er zijn verder geen woorden voor nodig.
Hoe we tot vrede komen lijkt alweer iets moeilijker te beantwoorden.
Maar ik denk dat als we bij onszelf te rade gaan, we daar ook wel het antwoord op weten. Al jong proberen we onze kinderen te leren geen ruzie te maken of een ruzie goed op te lossen.
En waarom is het dan zo moeilijk om vrede te behouden?
(Lees verder onder afbeelding)
Wat is duurzame vrede?
Ook bij het woord duurzaam hebben we wel een invulling.
Het gaat in ieder geval om iets dat lang meegaat, ons goed doet en al het leven. Het is niet gericht op vernietiging maar juist op leven geven.
Sommigen zeggen ook dat het duur is. Iets dat duur is heeft doorgaans een grote waarde. Het is ons veel waard en daar hebben we iets voor over.
Nu is duurzame vrede niet met geld te koop. Het is ook niet iets dat er als vanzelf is. Je moet er wel elk moment iets voor doen.
Vrede kent geen werkwoord. Maar in mijn ogen moet je er elke keer weer bewust van zijn en de juiste woorden spreken en juist handelen. Het is hard werken. Of misschien wel HART werken.
Wat heeft vrede met duurzaamheid te maken?
Het gaat beide om een staat van zijn. Een balans zoeken tussen de verschillende belangen om samen te komen voor het goed van allen, van het leven.
Velen vrezen de dood, maar handelen niet altijd in het teken van leven.
Nu is dood ook een onderdeel van het leven. Het biedt weer de voedingsstoffen voor nieuw leven. We kennen de herfst met de vallende bladeren, de winter waarin alles verteerd wordt tot compost, waarop in de lente het nieuwe leven weer laat ontstaan en het in de zomer verder rijpt om in de nazomer weer zijn vruchten af te werpen.
Het is de dood na ziekte of een voltooid leven. Het is het natuurlijke principe.
Maar dood omdat we elkaar bevechten, dat keuren we af.
Pesticiden
Ook het doden van insecten en gewassen door middel van het gebruik van pesticiden keuren we als samenleving steeds meer af. We gaan doorkrijgen dat we hierdoor de cirkel van het leven verzwakken, dat er soorten verdwijnen en dat er ziektes door gaan ontstaan.
En met afschuw kijken we naar de verschrikkelijke beelden van onmenselijke toestanden t.g.v. oorlog.
Nooit meer oorlog
Dat riepen we na de Tweede Wereldoorlog. Maar beseffen dat dat iets is waar we elke dag onze keuzes in moeten maken in hoe we met de wereld en met elkaar omgaan en daarna handelen, dat moeten we zelf doen.
Wij kiezen onze leiders. Die lijken momenteel met hun oorlogsretoriek niet zo uit op vrede en duurzaamheid. Hoe lang laten we ons nog leiden en wanneer pakken we het zelf op?
Een duurzame en vredige wereld voor onze kinderen en kleinkinderen willen we allemaal. Daar moeten we wel wat voor doen en niet aan de zijkant maar blijven toekijken naar alle ellende.
Wat ga jij doen?
Website ‘t Natuurlijk Huus
