Als ik gasten bij ’t Natuurlijk Huus vertel dat onze loslopende kippen uit de bio-industrie komen kijken ze me vaak enigszins verward aan. Bio is toch biologisch?
Ja dat zou het eigenlijk moeten zijn. Maar de industrie geeft aan dat het gaat om bedrijfsvoering over levende have. En bij industrie staat niet het dier voorop, maar de maximalisatie van winst. En daar zit nou net het probleem.
Nog even proeven aan het natuurlijke leven
Elk jaar halen we een aantal kippen uit de bio-industrie. In plaats van naar de slacht te gaan na ruim een jaar, mogen ze bij ons tot hun dood nog even van het natuurlijke leven genieten. We hebben kippen gehad die tot nog wel tien jaar bij ons hebben rondgescharreld. Zo’n lang leven is een bio-kip niet beschoren.
De kippen zien er als ze net opgehaald zijn niet erg levenslustig en gezond uit, maar als ze een tijd bij ons rondscharrelen leven ze weer helemaal op. Elke keer word ik er weer verdrietig van te zien hoe de kippen eruitzien als ze bij ons komen. De kam is vaal roze en hangt slap naar beneden, de ogen kijken vertroebeld en er zijn heel wat veren verdwenen uit hun verenpracht. Soms zie je hele stukken blote huid.
Dit doen wij onze dieren aan door zo massaal kippen bij elkaar in stallen te houden en ze niet hun natuurlijke leven te geven. We willen goedkoop vlees maar zien niet wat daar de gevolgen van zijn voor het dier en voor diegene die de dieren houdt.
Ik denk dat als veel meer mensen dit zien, minder en biologisch vlees zouden gaan eten. Of een kip gaan halen op een plek waar ze vrij hebben kunnen rondscharrelen om ze zelf gaan slachten.
Dat laatste willen we vaak niet, maar dat is toch wat er gebeurd als je dieren eet.
Geluksmomentjes op een dag
Kippen die in hun natuurlijke element zijn, zijn prachtig om te bekijken. Je snapt opeens waar al die spreekwoorden en gezegden vandaan komen. Ik noem er een aantal:
- Je kiplekker voelen
- Een graantje meepikken
- Met de kippen op stok
- Pikorde
- Dit pikken we niet
- Haantje de voorste
De hele dag zijn ze in de weer, behalve rond het middaguur. Dan houden ze even rust. En als de zon schijnt, kunnen ze heerlijk in de warme zon gaan liggen. Ze liggen dan op hun zij. Dat ziet er heel oenig uit. Maar dat kan hen niks schelen. Het zijn geen mensen!
Soms gaan ze in de vensterbank zitten of voor het raam om even contact te maken.
Het zijn de kleine dingen die je een blij gevoel kunnen geven op een dag.
En daar horen onze kippen zeker bij.
Dieren weer eren
Ik zou willen dat we de dieren weer eren. Niet alleen onze honden, katten en paarden maar alle dieren. En dat kippen in plaats van met zijn allen in een schuur te zitten, lekker buiten kunnen zijn. Dat is wat ook wat wij zelf vaak opzoeken als we vrij zijn.
Naar buiten, erop uit en genieten van je vrijheid, helemaal in je eigen natuurlijke element!!
Mooi woordje voor de kippen, Agnes! He-le-maal mee eens. Onze oudjes scharrelen hier ook al meer dan 10 jaar rond. heerlijk! hartelijke groet, Kees