Op Moederdag hadden wij twee wildplukwandelingen bij ’t Natuurlijk Huus georganiseerd. Een leuke activiteit, waar het hele gezin aan kon deelnemen. Gaandeweg maakten we er heel spontaan Moeder Aarde Dag van. De aarde als grootste moeder voor al het leven. Het leuke was dat de jongste deelnemer negen maanden oud was en de oudste levenswijs en alles wat daar tussenin zit. Zowel meisjes als jongens, jongvolwassenen en zowel vrouwen als mannen.
Het was mooi weer. We gingen op pad om prachtige planten en bloemen te bekijken en te horen op welke manier ze eetbaar waren of medicinaal toepasbaar. Het ging van de roze koekoeksbloem naar de witte dovenetel, zevenblad, kleefkruid, brandnetel, duizendblad en pinksterbloem.
Deze planten en bloemen uit de natuur bevatten tien keer meer voedingsstoffen dan het eten dat wij kopen. Je hebt er daardoor ook minder van nodig, omdat het je lichaam sneller vult met de voedingsstoffen die je nodig hebt. We hebben van het eten een verdienmodel gemaakt in plaats van een manier om gezond te blijven of worden.
Als je zo naar de aarde en de natuur kijkt, met alles wat eruit groeit en hoe het de dieren en mensen van voeding kan voorzien dan kun je toch alleen nog maar heel dankbaar zijn en diep respect hebben voor de aarde en al het leven?
Vanuit die diepe dankbaarheid haal je het niet in de hoofd om de aarde en al het leven geweld aan te doen. Het is een kwestie van anders kijken waardoor je als vanzelf anders gaat doen. Ik hoop dat de massale belangstelling momenteel voor wildplukken meehelpt de verbinding met de aarde weer te herstellen.
Er zijn veel manier waarop je duurzaam kunt leven. Wildplukken doet je weer verwonderen en brengt je terug naar de essentie. Ik ben benieuwd hoe zich dat verder gaat ontwikkelen komende jaren.
