Begrip duurzaamheid
Met de intrede van het woord duurzaamheid, nu alweer heel wat jaartjes geleden heb ik mij steeds afgevraagd waar we het dan over hebben.
Het begrip werd te pas en te onpas gebruikt. Ik stelde mij de vraag waar duurzaamheid echt over gaat. Met andere woorden:
Wat is de essentie van duurzaamheid?
Wat is nu echt duurzaam?
Waar gaat duurzaamheid over? En wanneer kun je echt spreken van duurzaamheid. Hoe lang moet het dan meegaan bijvoorbeeld?
Heel lang stonden kunststof raamkozijnen te boek als duurzaam. Het ging lang mee werd er gezegd. Uiteindelijk belandt het toch op de afvalhoop.
Bij plastic heb ik nooit een goed gevoel gehad. Toen onze kinderen nog klein waren vermeed ik plastic speelgoed en koos voor hout of andere natuurlijke producten.
Ik kwam uiteindelijk uit bij de natuur. Dat is ons oorspronkelijk concept van het leven. Dus daar moest het antwoord te vinden zijn dacht ik.
De natuur spreekt niet over lang meegaan maar van een voortdurende kringloop van nieuw leven, dood, voeding voor nieuw leven en weer nieuw leven. Dat gaat oneindig door en het kan zich aanpassen aan de veranderende omstandigheden.
Wat een wonder toch dat er na de winter elk jaar weer een lente komt?
Kringloop
We zijn als mensen afgestapt van die kringloop en gebruiken elke keer weer nieuwe grondstoffen uit de aarde. Een economisch winstmodel maar geen ecologisch winstmodel. Onze vuilnisbelten puilen uit. Niet met wat de aarde voedt maar met onze overconsumptie van spullen, verpakkingsmaterialen en plastics.
Het lineaire denken van A naar B ligt eraan ten grondslag, in plaats van een eeuwige transformatie van een begin naar een resultaat naar afbraak, nieuwe voedingsstoffen voor iets nieuws. Een kringloop dus waar niks verspild wordt maar waar elke keer weer iets nieuws kan ontstaan. Een gesloten kringloop zoals dat in de nieuwe landbouw ook wel als term wordt gebruikt.
Bio-based
En daarmee kom je ook uit bij bio-based, wat letterlijk betekent: op het leven, de natuur gebaseerd.
Daarmee hadden wij ons idee gevormd voor ’t Natuurlijk Huus.
Jouw huis (huus in het Sallands) is de plek waar je je thuis voelt. Jouw bedding. In het groot is dat de natuur, dat is ons huis in het groot. We zorgen goed voor ons huis maar buiten die muren voelen we niet altijd onze verantwoordelijkheid. Terwijl als het daarmee niet goed gaat, het rechtstreeks op ons wordt afgewend. Het is de ruimte waarvan we de lucht inademen, de voeding betrekken, het water drinken, onze spullen van maken en waar we van al het moois enorm genieten in onze vrije tijd en vakanties. Toch raar dat we daar niet beter voor zorgen met zijn allen.
Ver van de natuur
We zijn ver van de natuur afgeraakt, waardoor we die rechtstreekse verbinding niet meer voelen. Als je weer meer terugkeert naar die natuur door bijvoorbeeld seizoengroenten en -fruit te eten, in de natuur te wandelen en fietsen, in je tuin goede omstandigheden creëert voor vogels, vlinders, bijen en insecten, dan merk je dat je weer meer gaat leven en je fijner en gezonder gaat voelen. Ook kleding van natuurlijke materialen voelt fijner aan. Een huis gebouwd met biologische materialen en uit de buurt of regio voelt fijner aan. Hout geeft een heel andere uitstraling dan plastic/kunststof. Natuurlijke ventilatie is fijner dan een kunstmatige.
(tekst loopt door onder afbeelding)
Het wonder van de natuur
Als we het wonder van de natuur weer meer ontdekken en met nieuwe ogen gaan bezien, gaan we als vanzelf duurzamer en meer bio-based leven. Dan wil je geen eten meer kopen dat geproduceerd is met pesticiden omdat dat niet alleen de aarde geweld aan doet maar ook jouw lichaam.
Dan wil je niet meer dat dieren massaal in grote stallen worden gehouden, wat een mestoverschot veroorzaakt en waar heel veel oerwoud voor wordt gekapt voor de productie van veevoer. Dan kies je voor biologische (dynamische) landbouw en veeteelt (andere termen zijn ook kringlooplandbouw, restauratieve landbouw, natuurboer en permacultuur)
Dan koop je zo veel mogelijk producten uit jouw eigen regio en bij kraampjes langs de weg. Of je gaat weer meer zelf verbouwen. Vroeger was het in ons gezin heel normaal dat mijn vader een kip slachtte. Wie kan dat nog en durft dat nog?
Bio-based, wel zo natuurlijk en echt duurzaam.
