Als onderdeel van het project “Aan tafel bij…” dat in januari begon, brengt het koken van buitenlandse gerechten culturen samen en loopt het door tot het einde van het jaar. Dit project wordt ondersteund door het geweldige team van de Eetkamer, waaronder Raimon, Fieke, Angelieke, Ingrid, en hun onmisbare collega’s en vrijwilligers . “Want er helpen altijd verschillenden mensen ons en zonder hun zouden deze avonden onmogelijk zijn.”
Hasan Kaddour wordt voor zijn verhalen geregeld gevoed aan ‘De Reistafel’, een rondreizende tafel in Olst-Wijhe, waar de gastvrouw/heer mensen uitnodigt buiten haar/zijn bubbel.
Een speciaal aandeel had de vrijwilliger Mija (Almira Gerzic Sabirovic), van Bosnische afkomst, die met haar inzet een extra dimensie van diversiteit toevoegde. Terwijl ze druk bezig was met de organisatie, vertelde Mija: “Ik heb als iemand met een andere culturele achtergrond ook de reacties gevolgd. Mensen vonden het geweldig en wilden meer leren over andere culturen.” Ze voegde eraan toe: “Ik was zo trots dat iets waar we aan werkten zo succesvol was. Ik voelde me erg trots toen ik zag hoe succesvol was waar we aan werkten. Mensen waren positief geraakt en namen deel aan de feestelijke sfeer met de Syrische dames door het delen van gelukkige momenten aan het einde van de avond.
”
(lees verder onder afbeeldingen)
Sterren van de avond: de Syrische vrouwen
De onbetwiste sterren van de avond waren de Syrische vrouwen Samia Hammoush, Nadira Sheg Eid, Golyana Lutfi, Carolin Lutfi en Hevin Alhaji, die drie dagen lang hard werkten om dit evenement voor te bereiden. Ze presenteerden met trots hun traditionele gerechten aan een groot publiek uit het dorp. De avond begon met heerlijke voorgerechten zoals fattoush en Linzen soep , die door iedereen werden gewaardeerd, gevolgd door het hoofdgerecht “kibbeh”, een symbool van de Syrische keuken, dat in verschillende vormen in alle Syrische provincies wordt bereid.
(lees verder onder afbeelding)
Ook de frikeh was een ster van de avond, een gerecht dat onbekend is in Nederland maar een essentieel onderdeel van de Syrische keuken vormt. Frikeh wordt gemaakt van groene tarwekorrels die vroeg geoogst, geroosterd en vervolgens vermalen worden, een gerecht rijk aan vezels en eiwitten.
De Syrische kibbeh staat bekend om zijn veelzijdigheid, met meer dan 100 varianten, afhankelijk van de regio en beschikbare ingrediënten. Tijdens deze avond presenteerden de vrouwen speciale soorten kibbeh, die de beroemde keukens van Damascus en Aleppo vertegenwoordigden, twee van de beroemdste Syrische culinaire tradities. Elke maaltijd droeg niet alleen een unieke smaak, maar ook een verhaal dat de geschiedenis en cultuur van Syrië weerspiegelt.
In Syrië zeggen we vaak: “Elk gerecht heeft een ziel,” wat betekent dat koken een vorm van expressie is; het karakter van de kok komt in de smaak naar voren. Zelfs als twee vrouwen exact dezelfde ingrediënten gebruiken, kan de smaak anders zijn, omdat elke kok haar eigen unieke energie en liefde in het gerecht legt.
(lees verder onder afbeeldingen)
De humor en rivaliteit tussen Syrische keukens
In Syrië is er altijd een gezonde rivaliteit geweest tussen de verschillende keukens, vooral tussen de Damascener en de Aleppijnse keuken. Deze speelse competitie vond ook zijn weg naar het hart van Olst, waar de Syrische dames elkaar op een luchtige manier plaagden over wie het beste recept had. Een voorbeeld hiervan is het gerecht “mahshi”, , dat is aubergine of courgette gevuld met rijst, vlees en smaken, waarbij het Damascener recept komijn als een belangrijk ingrediënt gebruikt, terwijl de Aleppijnen dit beschouwen als een “verpesting” van de smaak. Deze rivaliteit bracht een extra dosis plezier en interactie onder de aanwezigen.
De rest van de gasten, vooral de Nederlanders, bleven natuurlijk neutraal en genoten zichtbaar van deze unieke inkijk in het Syrische dagelijks leven.
Warme sfeer en een complete ervaring
De avond werd gekenmerkt door een intieme sfeer, ondanks het grote aantal aanwezigen voelde het alsof iedereen samen in een klein huis zat, als een grote familie. De avond ging niet alleen over eten, maar ook over levendige interacties tussen de Syrische vrouwen en het Nederlandse publiek. Er werd gesproken over eten, over Syrië, en over de verhalen die elk gerecht met zich meebracht.
De Syrische journalist Hasan Kaddour voegde aan de sfeer toe met een stukje traditioneel Syrisch muziek op de buzuq.
(lees verder onder afbeeldingen)
Aan het einde van de avond serveerden de dames traditionele Syrische zoetigheden en gebak, die even verrukkelijk waren als de hoofdgerechten. De avond eindigde met desserts en gesprekken rond de tafel, een mooi voorbeeld van de beroemde Syrische gastvrijheid, waarbij altijd wordt afgesloten met een stevige maaltijd en zoetigheid om iedereen in een goed humeur naar huis te sturen.
De interactie tussen culturen
De waarheid is dat de interactie tussen de aanwezigen opvallend was. De Nederlandse gasten, die kwamen om nieuwe smaken en een nieuwe cultuur te verkennen, toonden veel interactie met de Syrische dames. De avond werd gekenmerkt door gesprekken en culturele uitwisseling, waarbij iedereen kennismaakte met de Syrische gerechten en de manier waarop deze werden gepresenteerd.
De avond werd geopend met welkomstwoorden in het Nederlands en Arabisch, uitgesproken door Hussein en Juliana, die van Syrische afkomst zijn. Ze gaven de welkomsttoespraak met veel professionaliteit en emotie vanuit het hart, want het is bekend dat Syriërs trots zijn op hun keuken overal ter wereld en blij zijn wanneer deze ter sprake komt. In feite verwachtten de meeste aanwezigen een rijke tafel, zoals ze eerder vóór het begin van de avond hadden vermeld, wat de relatie tussen de twee culturen verder verdiept.
Syrische mensen staan bekend om hun spontaniteit en liefde voor georganiseerde chaos, terwijl de Nederlanders bekend staan om hun liefde voor orde en precisie. De interactie tussen deze twee culturen was tijdens de avond duidelijk, waar de Syrische spontaniteit samensmolten met de Nederlandse organisatie om een sfeer van evenwicht en warmte te creëren.
Oosterse dans en het afsluiten van de avond
De avond eindigde met een optreden van de Syrische oosterse dans. De Syrische dames waren niet alleen tevreden met het presenteren van het eten, maar nodigden de gasten ook uit om met hen te dansen. Op de tonen van traditionele Syrische muziek bewoog iedereen mee, inclusief de Nederlandse dames die duidelijk met plezier meededen. Dit moment was de grootste uitdrukking van het succes van de avond, waar het niet alleen om het eten en de smaken ging, maar om een echte ontmoeting tussen culturen en individuen.
Een onvergetelijke avond
Uiteindelijk was de avond niet zomaar een presentatie van de Syrische keuken, maar een viering van identiteit, diversiteit en de menselijkheid die culturele grenzen overstijgt. Door de gerechten, geuren en muziek konden iedereen op een diepere manier met elkaar communiceren, waar de verschillen vervaagden en liefde en begrip de overhand kregen.
Daarom ging het feest door tot na negen uur, terwijl het eigenlijk om acht uur al had moeten eindigen. Deze avond voegde een nieuwe smaak toe aan het leven in het dorp Olst, en bevestigde dat schoonheid ligt in de diversiteit en de integratie van verschillende culturen. Olst, dat altijd rustig was, werd die avond een stralende plek vol liefde en warmte, dankzij de Syrische dames en hun gastvrijheid die de grenzen van de locatie overschreden en een deel van de geest van het dorp werden.
In het Syrisch zeggen we: “De weg naar het hart van een man gaat via zijn maag.” Terwijl jullie in Nederland zeggen: ” De liefde gaat door de maag” , kunnen we na deze avond zeggen:
“De weg naar de harten van volkeren gaat via de maag.”
Wat een mooi initiatief!
De reistafel mocht ik afgelopen week in Wijhe meemaken. Fijn om zo het eten uit verschillende culturen te proeven. Als inwoner van Wijhe proberen we vluchtelingen ook te betrekken bij bv. een 4 mei herdenking. “Vrijheidssoep”.
Heel boeiend.