Het Stadsfestival in Zwolle is dit weekend in volle glorie terug van door corona weggeweest. Het cultureel festival dat vrijdag werd afgetrapt duurt nog tot en met zondag. Het grootste deel van het programma is gratis, voor optredens in een van de zalen moet je een kleine bijdrage betalen.
Tijdens het stadsfestival laten de hoofdstedelijke culturele organisaties Museum de Fundatie, Zwolse theaters, Hedon, Het Academiehuis, Stadkamer, ANNO museum in de maak en het Fraterhuis zich van hun beste kant zien. Ook tijdens deze tiende editie zijn overal prachtige optredens georganiseerd. Theater, kunst, muziek, dans en film, verspreid over verschillende locaties in de stad, maar allemaal wel heel dicht bij elkaar, rondom Odeon aan de Blijmarkt als centraal vertrekpunt.
Wij bezochten drie optredens.
Metamorphoses bracht Herfstkleuren in een bovenkoepel van de Grote Kerk. Alleen al die locatie is bijzonder. We zijn geen kenner van klassieke muziek dus laten we ons vertellen dat de combi van klarinet en altviool onalledaags is. Het kleine zaaltje, alsof je bij de musici in de kamer zit, was ook onalledaags. Het contact was zo dichtbij dat je elkaar soms gewoon in de ogen keek. Roeland Jagers speelde een stuk op altviool waarbij hij vooraf uitlegde hoeveel tussennoten hij tussen de reguliere noten van de chromatische toonladder stopte: “mijn bladmuziek ziet er zwart van.”
(tekst gaat verder onder de afbeelding)
Error in het hoofd van generatie X
Marije de Haan (foto boven dit artikel) speelde in het knusse Papenstraattheater een ontroerend stuk over de generatiekloof tussen jongeren, hun ouders, de opa’s en oma’s en diens ouders weer. “Wij zijn liever lui dan moe, soms hebben we geen zin nu iets te beslissen met gevolgen voor de rest van ons leven, dat komt heus wel een keer, laat ons dat nu maar zelf regelen, Wij zijn Generatie Z. Geboren met een telefoon in onze hand en opgevoed door curling ouders. Ouders die hun kinderen willen beschermen tegen iedere onzekere wending van het leven, met gevolg onzekerheid en faalangst. Thanks mam!” Het gesprek op een verjaardag met een tante loopt daarom helemaal uit de hand, zo uit de hand dat ik zou willen dat we dat iedere verjaardag zo laten gebeuren, opdat we die oerdomme, nietszeggende, saaie lariekoek met een tante met pittig kort geknipt kapsel voorgoed over kunnen slaan. Maar dat lukt niet. Een error in het hoofd van Marije lijkt haar toch steeds weer op het pad te krijgen van ‘hoe het hoort’. Marije de Haan toert met het stuk straks langs middelbare scholen. Ons advies: ga met z’n allen doen hoe jullie denken dat het hoort, want wij bakken er niks van!
Maartje en Kine
En we bezochten Maartje en Kine, in de theatertent aan de Eekwal. Twee super muzikaal getalenteerde meiden met een overdosis aan humor. Vaste bezoekers van het Hoftheater kennen het tweetal al wel. Dit jaar staan ze daar niet op het programma, ook niet in Zwolle, maar ze komen wel heel geregeld ergens in de buurt: Bathmen, Heerde, Borne bijvoorbeeld. Ook steeds in kleine zaaltjes, wat het samenspel met het publiek wel ten goede komt, als je tenminste wel houdt van samen de Margarita te line-dansen.
Het Stadsfestival is veel, maar dan ook veel meer dan deze drie optredens die wij eruit pikten zaterdagmiddag. Ga vanavond of morgen de hele dag nog zelf maar kijken wat er allemaal nog mee te doen is. Je struikelt als het ware over de optredens, die allemaal professioneel zijn, maar ook kort duren, zodat je net als wij vanmiddag, echt hoppen van het ene uiterste naar het andere.
