Al jaren is de ‘oude’ St. Jozefkerk in het Zwolse Assendorp een locatie om te wonen. In ’95 sloot de kerk haar deuren omdat de parochie gegroeid was naar nieuwe wijken van de stad en de kerk niet meer centraal lag.
Wat er met een kerk gebeurt als er geen vieringen gehouden worden, dat ligt best gevoelig als de kerk nu nog in gebruik is als kerk. De discussie over de toekomst wordt breed gevoerd in Salland. OpinieinSalland tekent er steeds meer verhalen over op, ook om de samenleving mee te laten denken. Anton Heimerikx neemt de St. Jozef in Zwolle als voorbeeld van een kerk die dat hele proces al achter de rug heeft. Het gebouw is behouden. De kerk doet echter geen dienst meer als kerk. Iedereen lijkt er tevreden over.
De kerk in Assendorp werd ingewijd in 1933. Tot de jaren negentig deed hij dienst als kerk. Maar ten zuiden van Zwolle werd de ene na de andere wijk gerealiseerd. Pierik, Gerenlanden, Gerenbroek, Ittersumerlanden, Oldenelerbroek, Oldenelerlanden en Ittersumerbroek. Allemaal aanwas voor de St. Jozefparochie. Op een gegeven moment lag Assendorp helemaal niet meer midden in de parochie. Dat leidde tot vieringen in wijkgebouw Geerenlanden en de Adventskerk aan het Talmaplein. Stukje bij beetje werd het eigenlijk als heel logisch ervaren de kerk te verplaatsen. In 1995 werd de oude Jozefkerk aan de Assendorperstraat gesloten. Aan de Ministerlaan stond de nieuwe kerk.
De oude kerk bleef in volle glorie bestaan, maar kreeg een woonfunctie. Anton Heijmerikx, 30 jaar werkzaam als restaurator oude archieven op het Gemeentearchief van Zwolle beaamt dat dat naar volle tevredenheid is. Hij is ook voorstander van behoud van de kerkgebouwen in Salland. “Houdt het gebouw overheid en zoek naar een goede andere functie voor dat beeldbepalende onderdeel van het centrum van ieder dorp”, is zijn standpunt.
In het begin was het trouwens nog wel even wennen om in de kerk te wonen. Zo werd bij de verbouwing besloten twee enorme figuren van Petrus en Paulus te laten staan. De beelden waren zo groot dat je ze over meerdere verdiepingen zag. Beneden het onderlichaam, een verdieping hoger het bovenlichaam. Sommige van die appartementen hadden mooi zich op de beelden. Maar één echtpaar vond het toch wat hinderlijk dat Petrus en Paulus via het slaapkamerraam naar binnen konden kijken. Daar is toen maar een gordijntje voorgemaakt.
