Wat nou als er in Salland nooit meer sneeuw zou vallen? En dat het nooit meer zo streng vriest dat er op de grindgaten achter Windesheim rondjes geschaatst kunnen worden?
Door Joop van der wal
Van mij mag het, ik gedij beter in de warmte. Als je de verhalen mag geloven haalden ze vroeger iedere winter de slee uit het hok. Minstens één keer per winter werden de schaatsen ondergebonden voordat ze opnieuw in het vet gingen. Salland kent, wees blij, niet de Friese zenuwen die gaan opspelen als de Rayonhoofden bij elkaar komen.
Het antwoord op de vraag of ik het mis? Nee. Het is mooi om naar te kijken, maar de pret die je beleeft aan sneeuw is meestal kort van duur. Ik heb nog nooit een sneeuwballengevecht langer dan tien minuten zien duren. Meestal haakt de eerste al na twee minuten af met ijsklompjes die bijna niet meer in staat zijn de natte handschoenen uit te trekken. Echt droge sneeuw is zeldzaam in het zeeklimaat van Salland. Dat zorgt dan wel weer voor de ‘plaksneeuw’ die goed is voor het maken van een sneeuwpop.
Doorgaans al na twee dagen begint men zich af te vragen waarom De Gemeente niet ruimt of strooit in ONZE straat. Als de overdag half gesmolten sneeuw ’s nachts weer opvriest, moet je als fietser haast professioneel veldrijder zijn om je in de sporen staande te houden. “Doe niet zo flauw” krijg ik naar mijn hoofd als ik al na een paar uren begin met wegvegen van de dan nog niet vastgereden sneeuw. Misschien is het een idee om per straat af te spreken welke kant schoongeveegd wordt, want een stukje wel en een stukje schoon niet is slecht voor sleetjes. Of dan de volgende Burendag dan nog net zo gezellig wordt…–
met een hartelijke groet, Joop van der Wal
