Woensdagmorgen, storm, code rood, geel en oranje. Er is een landelijk advies om thuis te blijven maar het regent en waait me niet hard genoeg. Ik waag het erop en ga maar eens kijken op het Boetelerveld en neem de schop mee voor wat vrijwilligerswerk.
Het regent en waait, maar niet hard genoeg om er voor thuis te blijven. Voor de zekerheid zet ik bij het natuurreservaat de auto buiten de valcirkel van bomen en takken. De takken van de eiken boven het pad hangen wel erg ver door. En kijk die wolken boven me eens, ze zijn een mengelmoes van donkere zware wolken daar tussendoor lichte snelle bewolking waar de zon meer vat op kan krijgen. Mooi om te zien.
Eenmaal bij de overdekte telpost kies ik er door de gestage regen toch voor om de schop op te bergen in de bagagekist onder de zitbank. Ach wie is dit nou vergeten om mee te nemen? Er ligt een sleutelhanger met ‘Wandelmatties.nl’ erop en aan de andere kant staat ‘Nature, our healer’. Ja, natuurlijk.
Ah, kijk daarginder, daar is de kudde schapen die hier het beheer voor zijn rekening neemt. Eens even kijken daar. Deze grasmaaiende kudde neemt ook boomopslag en andere overheersende soorten mee. Ook met dit weer werkt de kudde gewoon door en zo maken ze weer een geschikt leefgebied voor verschillende plant- en diersoorten. Het inzetten van een schaapskudde is een goeie zet van het Landschap Overijssel.
Het is onstuimig en zo af en toe zwelt wind en regen behoorlijk aan, maar het is te doen. Het is niet koud en even afkoelen daar is niks mis mee. Kijk daar pal voor me probeert een libelle hoogte te winnen maar ze valt direct weer naar beneden zich vastklampend aan een grasspriet. De mooie libelle, een forse pantserjuffer, is nat en kan sowieso bij dit weertype niet vliegen. Blijf maar lekker zitten, ik ben al weg hoor.
Het is rond half twaalf en in de verte zie ik de blauwe Keolis-trein wel heel langzaam richting Raalte rijden. Poeh, misschien is er wel een omgevallen boom op de rails gevallen. Is het dan zo erg met die storm? Dan ga ik toch maar eens naar de auto.
Maar kijk nou die berk eens. De ooit toch zo’n mooie boom, is aan de wisselende grondwaterstanden kapot gegaan. Een grote bonte specht bracht er haar jongen groot. Later vlogen hoornaars af en aan naar de larven in datzelfde vlieggat. En nu tijdens deze grote zomerstorm is de dode stam aan diggelen uit elkaar gevallen en ligt het op de bodem. Maar nu voor ander insectenleven. In de natuur gaat niets verloren. Water, zuurstof en voedsel worden allemaal opnieuw gebruikt. ‘Cycle of nature’, het houdt ons in leven. Je kan er zo een sleutelhanger van maken…
