Het lukt Sanne Dasselaar niet de trein te nemen in Raalte. Ze zit in een rolstoel en dan kun je de trein niet in zonder extra hulpmiddelen. Nederland heeft de mond wel vol over dat iedereen mee moet kunnen doen, maar als je met partijen als Prorail en Keolis in gesprek probeert te komen, blijkt die door de VN vastgestelde regel niets meer en niets minder dan een heel grote wassen neus. Alsof je niet bestaat.
Door Sanne Dasselaar
In 2013 ben ik in Raalte komen wonen. Ik heb familie en vrienden dichtbij en ver weg, daarnaast sport ik en hoop in de toekomst competities te mogen spelen. Voor het reizen ben ik afhankelijk van openbaar vervoer, dichtbij kan dat met de regiotaxi (kost kilometers) maar verder weg zou ik ook een taxi kunnen boeken maar ook dit kost kilometers en dan zou ik toch liever met de trein willen omdat ik NIET in aanmerking kom voor meer kilometers taxivervoer.
Tot 2013 was het voor mensen met een beperking niet mogelijk om in Raalte in of uit de trein te stappen. Hiervoor moesten we maar naar Deventer of Zwolle want dat zijn grote stations. Sorry maar dat gaat er bij mij niet in. Kom op anno 2013 moet iedereen, beperking of niet, toch gewoon kunnen reizen? Naar Deventer of Zwolle kost Regiotaxi- kilometers en dus meer geld en dat terwijl we in Raalte toch een station hebben.
Gemotiveerd hierdoor ben ik een actie begonnen, omdat iedereen met een beperking gewoon als ieder ander moet kunnen reizen. Ik ben een handtekeningenactie gestart en samen met een aantal studenten van het Carmel College een Facebook pagina. We hebben kranten en nieuwsprogramma’s benaderd.
Samen met een student die toen stage liep bij de dagbesteding waar ik zat, hebben we meerdere keren in De Stentor gestaan. Eind 2013 ben ik gebeld door een kamerlid van het CDA. Hij was geïnteresseerd in het verhaal en wilde graag een gesprek. Dat volgde kort daarna. Met de handtekeningenactie ben ik met een klein groepje naar Den Haag geweest en heb ze daar mogen aanbieden. Op 5 december 2014 kwam er een rolstoelbrug op station Raalte die je via TCR Taxi kon reserveren en die werd bediend door de TCR chauffeur.
In 2017 werd de exploitatie van de spoorlijn van de NS overgedragen aan Keolis. Zij rijden nu de lijnen Zwolle- Enschede en Zwolle-Kampen met nieuwe treinen.
Hier stuit ik weer op een probleem, namelijk 10cm verschil in instaphoogte. Je zou denken 10cm wat is dat nou, dat is toch niet voelbaar? Misschien niet voor lopers, maar voor rolstoelen en scootmobielen wel en mijn eigen ervaring is dat ik voorover kukel zowel bij in- als uitstappen.
DAAR GAAN WE WEER…
Gemeente benaderd maar het probleem is er niet bekend, Keolis benaderd ook daar is niks bekend.
Bijzonder als je bedenkt dat de treinen van Keolis zijn, dus daar maar eens heen gebeld. Na een lang gesprek kwam ik erachter dat ik bij ProRail moest zijn.
Met ProRail gebeld, ze zouden het in behandeling nemen en ik zou erover terug horen en zo is er over en weer op verschillende manieren contact geweest. Na lang aandringen ben ik eindelijk teruggebeld. Deze meneer snapte mijn punt totaaaaaaaaaaaaaal niet. Ik moest maar naar Deventer of Zwolle want daar was hulp en duurde het allemaal niet lang, want je bent met een rolstoel en dat kost nu eenmaal tijd en moeite. Ik zeg, naar Zwolle kost mij tijd, moeite en extra geld. Nou ja dat was dan maar zo.
Nou ik dacht dat even niet. Ik vraag hem of hij weet dat er een VN-Verdrag is dat zegt dat ALLES voor IEDEREEN toegankelijk moet zijn. Hij had hier echt geen idee over en het boeide hem duidelijk ook niet. Ik moest maar gewoon extra moeite ervoor doen.
Een aantal weken later ben ik weer gebeld door ProRail, dit keer een ander persoon.
Hij vroeg of ik het verhaal wilde uitleggen, ik weer alles uit gelegd maar ook deze meneer snapte het niet. Of ik een foto kon opsturen, waarop ik hem vroeg of hij zich had ingelezen voor hij mij belde.
Nee dat had hij niet, waarna ik het correspondentie nummer gaf en hij gelukkig direct het probleem zag. Hij zou met Keolis overleggen hoe verder en ik zou terug horen. Midden 2020 ben ik gebeld door Keolis voor een afspraak met hen, ProRail en mij. Dit kon toen vanwege Corona niet doorgaan.
Toen we weer wat meer mochten heb ik mailcontact gehad met Keolis, waar ik 3 data opgaf voor een afspraak. Een dag later ben ik gebeld dat in hun vakantie ProRail had gebeld dat zij eerste zelf een onderzoek wilden doen om een beter beeld van de situatie te krijgen.
Een aantal weken later mailcontact gehad met Keolis want ik was benieuwd hoe ver het onderzoek was en of er een afspraak kon vervolgen.
Maar nu hoor ik van niemand meer iets. Een ijzingwekkende stilte weer…
