Deze week zijn de plannen voor de toekomst van de Pauluskerk gepresenteerd. Er komen eerst Oekraïners in de kerk, maar na verloop van tijd zullen die plaats gaan maken voor appartementen. Op de grond rondom de kerk worden huizen gebouwd.
De ontwikkelcombinatie Nikkels / Le Clercq probeert er uiteraard zo veel mogelijk aan te verdienen. Moet ook wel, want naar verluid is de kerk voor meer dan een miljoen verkocht.
Dat steekt de werkgroep. De Pauluskerk is immers hét voorbeeld van een kerk die van de parochianen is. Door een lokale aannemer gebouwd. Met geld vanuit de parochie. En daarna al die jaren onderhouden vanuit de Actie Kerkbalans.
“Maar in 2010 had het bisdom Utrecht geldnood. Daar zijn volgens mij de plannen uit voortgekomen kerken te verkopen.” Dat zou zo maar eens kunnen, want bisdom Utrecht is het enige bisdom waar kerken verkocht worden op last van de kerkleiders. In het hele bisdom zouden er maar vijftien kerken overblijven.
Alleen al de Sallandse parochie Het Heilig Kruis had er tien. “En dan kiezen ze er voor de grootste en duurste kerk open te houden. De parochie heeft nu al weer een tekort van 350.000 euro. En dat terwijl de helft van de kerken al dicht is. Dan kun je op klompen aanvoelen dat de Kruisverheffing voor dat tekort zorgt. En de salariskosten. Daar staat vier ton voor in de begroting…”
“Je zou het geloof de rug toekeren over de manier waarop de werkgroep Herbestemming Pauluskerk behandeld is. Als het om geld gaat, gaan mensen ineens heel anders doen dan je verwacht. Dat was hier ook aan de hand. Ze luisterden netjes naar wat we te vertellen hadden, maar ze hebben er helemaal niks mee gedaan.
Zo hebben we gestreden om het kerkgebouw en omgeving beschikbaar te houden voor de oud parochianen van de Pauluskerk, een Knarrenhof bijvoorbeeld waar ze hun laatste levensjaren terecht zouden kunnen in een levensbestendige woning. Dan doe je iets terug voor hen die kerk überhaupt mogelijk maakten.”
Maar de Pauluskerk is niet bewaard gebleven voor een sociaal maatschappelijke functie. “Wat zou dat een mooie rol voor de kerk zijn geweest. De Historische Vereniging, Ralda, Kunstkring Raalte en nog wel meer verenigingen in Raalte zoeken ruimte. De kerk had daar haar sociale rol kunnen vervullen.”
Dat er nu Oekraïners tijdelijk onderdak krijgen, vindt de werkgroep een goede zaak. Zo’n functie past goed bij de kerk. En als de nieuwe bestemming er in voorziet dat het uiterlijk van de kerk intact blijft, stemt dat ook tot tevredenheid.
Enkele leden van de werkgroep gaan niet veel meer naar de kerk.
“We zijn christen, we blijven katholiek. En als pastoor Verweij de viering doet, komen we nog wel in de Kruisverheffing. Maar lang niet iedere week meer.”
