In Salland deze Week plaatsen we iedere zondagmorgen een stelling. Die bedenken we het liefst samen met Salland. Dus als jij ook een stelling wil lanceren, mail het ons naar OpinieinSalland. Reageren? Graag.
De gemeenteraad van Raalte kissebiste deze week over boervriendelijk beleid. BurgerBelangen had met de verkiezingen op komst als eerste een steen in de vijver gegooid en wilde de ‘koe in de wei’ tot Sallands erfgoed maken. Tja, toen konden andere politieke partijen niet achter blijven. De moties vlogen ineens over tafel. Het waren er zoveel, dat De Stentor het de moeite waard vond weer eens een kijkje te nemen, in wat je wel met de meest besloten openbare bijeenkomst van Salland kunt noemen: de gemeenteraadsvergadering met de meeste politici die nooit iets zeggen, en niet meer dan een handje vol burgers die naar de maandelijkse klucht komen kijken.
De boer deed een plas …
Boeren hebben trouwens aan die moties helemaal niks, want als partij A een motie indient, stemt partij B er toch niet mee in. En als er al een motie wordt aangenomen, is dat niet meer dan ‘en geeft burgemeester en weethouders opdracht te onderzoeken hoe en wat’. De boer dronk een glas, deed een plas en ging verder zoals het was. Hij lachte er bij alsof hij kiespijn had.
De koe als erfgoed… alsof boeren daar op zitten te wachten. Fiets eens door het buitengebied, ervaar hoe weinig koeien er in de wei staan, zie hoeveel grasland helemaal geen afrastering meer heeft omdat het slechts productiegras is voor wintervoer. Maar ja, je bespeelt de de onderbuik wel mee.
Andere aanvliegroute
We legden die stelling voor aan wat Sallanders die wat natuurlijker in het leven staan. Insecten in de wei, dat is pas erfgoed, was een van de reacties. En ook: het moet als eerste over natuur en over ons voedsel gaan, daar hebben we de boer voor nodig, maar wel in die volgorde. Interessante andere gedachten, waarmee je de onderbuik minder bespeelt. Hoewel deze wel binnen kwam vliegen: als boeren nu een volgende keer hun gifspuit meenemen als ze weer gaan protesteren, dan zien ze in het westen misschien hoe vaak er hier op het platteland vergelijkbaar een chemische fabriek ontploft. De hersenstichting deelt dat: parkinson en platteland zijn goede vrienden.
De motie die de raad van Raalte aannam: we moeten een positief lokaal boerenbeleid voeren.
Daar kun je dus alle kanten mee op. De mensen die wij er over spraken waren het daar overigens helemaal mee eens. Ze wilden een positief huizenbouwbeleid, een positief onderwijsbeleid en een positief openbaar vervoerbeleid. En wat ze daarbij opviel was dat het om niet om de mannen en vrouwen in die beroepen gaat, maar om het belang ervan voor de samenleving. Ofwel: het moet helemaal niet om de boeren gaan, maar om de natuur, de biodiversiteit en over ons voedsel.
Samen voor het platteland
Dat dat leidt tot meer koeien in de wei, zonder twijfel. Maar dat leidt ook tot voedselcoöperaties zodat burgers direct bij de boer kunnen kopen waar, misschien wel een verbod op megastallen, wat te denken van betaald recht op overpad voor mooie wandelingen langs oude kerkepaden met nieuw aan te leggen hagen waar nu prikkeldraad staat zodat de boer zijn platteland aanbiedt aan de lokale samenleving…
Het zijn wat vergezichten die ons aangereikt werden toen we het niet over de boer, maar over het platteland hadden. Daar wordt de boer uiteindelijk pas écht blij mee.
Toch?
