Salland deze Week: Er zit glyfosaat in de rivier vanwege de wasmiddelen die we gebruiken! Heb je de was schoon en de IJssel smerig…

Glyfosaat in rivieren komt niet van boeren maar van wasmiddelen. Met dat onderzoek van Duitse wetenschappers slaan pro-gif-gebruikers tegenstanders van gif in landbouw nu om de oren. Twee keer gek. Want 1: dat onderzoek gaat over rivieren, niet over grondwater. En 2: waarom verdedig je gifgebruik voor ons eten?

Scientias kwam met het onderzoek op de proppen. Kort samengevat: glyfosaat in rivieren komt vermoedelijk van wasmiddelen en niet van landbouw. Dat de agro-industrie én (dus ook) de BBB dat naar hun gelijk willen omdraaien (zie nou maar, boeren zijn helemaal niet de schuld), komt ook door de openingszinnen van het artikel in Scientias.

Het digitale magazine schrijft: De omstreden stof glyfosaat belandt niet alleen op gewassen, maar ook in onze rivieren. Dat komt echter niet doordat boeren met de onkruidverdelger in de weer zijn, maar door toevoegingen in wasmiddel, ontdekten onderzoekers van de Duitse Universiteit van Tübingen.

Als je een beetje ongeconcentreerd leest, of je bent voor grootschalige industriële landbouw, zoals de klanten van het Deventer marketingbureau ReMarkAble, de oprichters van de BBB, dan kun je daar uit opmaken dat het allemaal niet de schuld van de boeren is.

Maar dat staat er dus niet. Wat er staat is dat glyfosaat dat in rivieren belandt vermoedelijk niet van boeren komt. Dat onderzoek zegt niks over glyfosaat dat op gewassen belandt en zo in ons eten, het zegt niets over glyfosaat dat in grondwater terecht komt en ons drinkwater daarom bedreigt. En het zegt ook niks over de parkinsonpandemie die vermoedelijk komt door glyfosaat dat op het platteland in de lucht hangt. Boeren die spuiten lopen de grootste kans ziek te worden.

Dat het rivierwater vervuild is met glyfosaat en dat wasmiddelen daar de schuld van zijn, zegt dus helemaal niks over gifgebruik in de landbouw. Sterker nog: er zit wel meer in rivieren dan alleen glyfosaat. Wat te denken van Dunea in Zuid Holland dat tijdelijk stopt met rivierwater om te zetten naar drinkwater vanwege de bestrijdingsmiddelen die er in het water zitten…

(lees verder onder de afbeeldingen)

Twee verschillende discussies die je allebei moet voeren

De discussie over gifgebruik in de landbouw moet gaan over het doodmaken van insecten waardoor de voedselzekerheid dreigt weg te vallen, over een dode bodem die geen natuurlijke kracht meer heeft, over het verdelgen van kruiden zodat weidevogels niks meer te vreten hebben en dus uitsterven, over boeren die zelf het zieke slachtoffer worden van het spuitgrage systeem.

De discussie over glyfosaat in rivieren moet gaan over onze wasmiddelen. De was moet spik en span uit de wasmachine komen. De afwas moet glimmen. En de wc mag niet stinken. ‘Nou, dan regelen we dat’, zegt de industrie, ‘we konden ook een koekenpan maken die niet aanbrandde, gewoon een Tefal-laagje op de bodem en klaar is Kees.’

Dat Tefal-laagje bleek van PFAS dat eenmaal in je lichaam er nooit weer uit gaat. We wisten niet hoe snel we die pannen moesten vervangen.

Nou, met die was-, afwas- en reinigingsmiddelen is dat dus ook zo. ‘Ze’ stoppen er troep in om aan jouw wensen te voldoen. ‘Als je niet wil dat je wc ruikt naar de poep en pies die je er achterlaat, als je eist dat je kleding smetteloos is, als je glazen glanzend uit de vaatwasser moeten komen, dan maakt de industrie voor jou producten die dat regelen. Wel buiten het bereik van kinderen houden en niet met je neus te lang boven de reinigingsmiddelen hangen.

Het is ons netheidssyndroom. Op de oprit en op het zitje mogen geen grassprietjes tussen de tegels staan dus spuiten we het dood. Dode bomen halen we uit het bos want dat staat zo lelijk, zodat we vogelkastjes moeten maken omdat er geen natuurlijke nesten meer zijn. De berm maaien we zodat je lekker overzichtelijk te hard kunt rijden waardoor we verkeersdrempels moet aanleggen. Een wijnglas moet stralen, ook als een opgedofte mevrouw er lippenstift op achtergelaten had.

Overstappen op biologische producten

Al die agressief giftige was-, afwas- en reinigingsmiddelen spoelen we het riool in en via die weg komt het al snel in rivieren. Eigenlijk heel gek dat de wetenschap nu pas ontdekt wat voor smeerzooi we maken met onze manier van schoonmaken.

De brandbrief die het onderzoek van de Duitse wetenschappers tot gevolg moet hebben is dus niet dat boeren gerust door kunnen blijven gaan met hun gifgebruik. Nee, de brandbrief moet zijn dat we hoognodig van die giftige schoonmaakspullen af moeten. Hoe dan? Koop biologische wasmiddelen. Die zijn al lang overal te koop!