In Salland deze Week plaatsen we iedere zondagmorgen een stelling. Die bedenken we het liefst samen met Salland. Dus als jij ook een stelling wil lanceren, mail het ons naar HierinSalland. Reageren? Graag.
De gemeente Raalte, de stichting IJssellandschap, de provincie Overijssel, het kan ze blijkbaar allemaal niet zo veel schelen dat de relatie tussen landbouwgif met bijvoorbeeld Parkinson al aangetoond is, dat Parkinson in Frankrijk daarom een beroepsziekte is. Vooral in Raalte is dat gekkigheid: de grootste partijen krijgen het zelfs voor elkaar het punt niet eens te agenderen. Er wordt gewoon niet gepraat over een verbod op gifgebruik op grond van de gemeente. Raalte is daarmee een eiland in Overijssel. Een rondje langs de buurgemeenten levert op: “Wat gek, is dat daar nog steeds niet geregeld?” IJssellandschap wil ons er niet over te woord staan, tenzij we er voor naar hun kantoor komen. En LTO (waar de IJssellandschapdirecteur vandaan komt) adviseert snel om te ploegen, anders krijg je er maar gezeur over.
De stichting Natuur en Milieu: “Het grootschalige gebruik van bestrijdingsmiddelen heeft grote gevolgen voor onze natuur, insecten, waterkwaliteit en de gezondheid van mensen. De waterkwaliteit in ons land behoort tot de slechtste van Europa, bestrijdingsmiddelen zijn daar een belangrijke oorzaak van. Unicef bracht afgelopen week het bericht dat één op de twaalf kinderen in ons land wordt blootgesteld aan te hoge concentraties bestrijdingsmiddelen. Daarmee staat Nederland in de top vijf van welvarende landen met de hoogste pesticidenblootstelling voor kinderen.”
Je zou denken: er is wat aan de hand en we weten dat. “Het ministerie van Landbouw werk aan een ‘Nationaal Actieplan Duurzame gewasbescherming’. Het concept daarvoor voldoet niet eens aan de minimale Europese regels”.
Die boerenvakbladen toch
De boerenvakbladen helpen ook niet mee. Logisch, want die bestaan wegens de advertenties van de verkopers van het gif.
Als Trouw schrijft dat je van glyfosaat (zit in Roundup) weliswaar geen kanker krijgt, maar dan toch wel op andere manieren ernstig ziek wordt;
En NOS bericht over weer een miljoenenschadevergoeding door kanker wegens roundup;
Kopt Nieuwe Oogst doodleuk dat glyfosaat geen kanker veroorzaakt. De boerenvakbladen als de rooklobby die een verbod probeert te traineren.
Natuur en Milieu: “Het gaat niet goed met de natuur in Nederland. De insectenaantallen nemen snel af. Op basis van internationale studies wijzen Wageningse onderzoekers bestrijdingsmiddelen als belangrijke factor aan. Bestrijdingsmiddelen zorgen daarnaast voor grote problemen met de waterkwaliteit. Zo constateerde het Europese Milieu Agentschap onlangs dat het Nederlandse oppervlaktewater in 56% van de gevallen te veel bestrijdingsmiddelen bevat. Daarmee scoort Nederland het slechts van alle EU-landen. In 2027 moet de waterkwaliteit op orde zijn, maar volgens het Planbureau voor de Leefomgeving is het aantal locaties met normoverschrijdingen tussen 2013 en 2019 amper afgenomen. Niet alleen dieren en de natuur, maar ook mensen worden te veel blootgesteld aan bestrijdingsmiddelen.”
Tien keer zo veel bestrijdingsmiddelen in de lucht
Het RIVM constateert dat 250 meter rondom bollenvelden er tien keer zo veel bestrijdingsmiddelen in de lucht zitten, en in huisstof vijf keer meer, dan in verder weg gelegen woningen.
In Salland worden bollen geteeld tegen de rand van Mariënheem, tegen de rand van de Sallandse Heuvelrug, op de velden tussen Heino en Lemelerveld. De kweker daar, zegt dat er geen gevaar dreigt. Ouders sturen hun kinderen er op af voor vakantiewerk.
Natuur en Milieu: “Europa verplicht haar lidstaten om het gebruik van bestrijdingsmiddelen in (drink)waterbeschermingsgebieden aan banden te leggen. Maar Nederland heeft alleen het gebruik van zogeheten prioritaire stoffen verboden. Dit is maar een klein groepje: veel bestrijdingsmiddelen kunnen nog gewoon worden gebruikt. Daarnaast zijn de bufferzones, die landen moet instellen om te voorkomen dat bestrijdingsmiddelen vanuit de landbouw in omliggende sloten en plassen terecht komen, in Nederland maar 50 tot 250 cm en dat is veel te klein.
Hetzelfde zien we in beschermde natuurgebieden, de zogenaamde Natura 2000-gebieden. Ook daar geldt een verbod op bestrijdingsmiddelen of in ieder geval een plicht tot minimalisatie. Maar ook daar slaat Nederland de Europese regels in de wind. De provincie Gelderland vindt dat het gebruik van bestrijdingsmiddelen op landbouwgrond op de Veluwe kan worden voortgezet. De provincie Overijsel verbiedt het gebruik van bestrijdingsmiddelen in natuurgebied de Weerribben niet. En hoewel de provincie Noord-Holland bij het opkopen van landbouwgrond in de Oostelijke Vechtplassen het gebruik van bestrijdingsmiddelen stopt, kunnen op particuliere landbouwgronden wel bestrijdingsmiddelen worden gebruikt.”
“Niet alleen de natuur, maar ook mensen moeten beter worden beschermd. De EU-Richtlijn verplicht Nederland om het bestrijdingsmiddelengebruik in gebieden met kwetsbare groepen – zoals zwangere vrouwen, ouderen en (ongeboren) kinderen, en mensen die lang aan pesticiden blootstaan – te verbieden of tot een minimum te beperken. Volgens het RIVM wonen er ongeveer 90.000 mensen binnen vijftig meter van een bloembollen- of fruitperceel, waar veel bestrijdingsmiddelen worden gebruikt. Volgens het ministerie van Landbouw moeten gemeenten inwoners beschermen. Bijvoorbeeld door bufferzones in te stellen waarin geen bestrijdingsmiddelen mogen worden gebruikt. Maar in een recent advies aan de Tweede Kamer stelt prof. Mr. Koeman, professor omgevingsrecht, dat gemeenten door juridische belemmeringen dit soort bufferzones vaak niet kunnen instellen. Dit is extra zorgelijk omdat het RIVM in november 2021 concludeerde dat neurotoxiciteit en het risico op ziekten als Parkinson bij de toelating van bestrijdingsmiddelen onvoldoende worden onderzocht.”
Je zou zeggen: laten we er mee stoppen, want het kan gerust zonder. Toch?
De quotes in dit artikel van Natuur en Milieu komen van Rob van Tilburg en Anne de Vries.
Jullie gaan in het artikel vind ik te veel in op het feit datNederland allerlei Europese regels maar minimaal nakomt. Maar daar gaat het natuurlijk niet om. We moeten, of er nou Europese regels zijn of niet, vanwege de zaak zelf dat gif ons leefmilieu uit willen hebben, zo veel als mogelijk is binnen
het voldoende produceren van voedsel. Helaas bestaat het landoppervlak van Nederland voor het overgrote deel uit landbouwgrond. Die voor een fors deel niet gebruikt wordt om ons voedsel te produceren, maar om leliebollen te telen (zijn niet lekker) of voor de export naar Duitsland en België (kunnen zelf wel aardappels telen). Op die lanbouwgronden wordt dat gif gesproeid. Door wie? Door onze boeren. Hoe veel boeren zijn er in Nederland? 50.000? 70.000? Dus een paar 10.000 Nederlanders vergiftigen ons milieu omdat ze de beschikking hebben over het grootste deel van ons land. Dat kan toch niet zo lang meer zo door gaan? Een nog kleiner deel van diezelfde groep veroorzaakt verder schade aan de natuur door hun ammoniakuitstoot. En de lage grondwaterstand die verdroging veroorzaakt, is ook al ten behoeve van diezelfde groep en hun machtspositie in de waterschappen. Als simpele burger vraag ik me echt af hoe lang ik nog gegijzeld wordt door die kleine groep grootgrondbezitters.