Rozemarijn van ’t Einde is een klimaatactivist voor het leven

Rozemarijn van ’t Einde heeft besloten te rebelleren voor het leven. Want als er geen tegengeluid komt tegen Mark Rutte en de zijnen is er straks geen plek meer op aarde voor de mens.

Interessant? Deel het artikel

rebellion recensie rozemarijn van 't einde

Ik zag haar bij Op1 zitten, Rozemarijn van ’t Einde van Extinction Rebellion, uitleg geven over waarom activisten zich vastplakken aan een glaswerk voor historische kunstwerken. “Ik ga niet zeggen dat ik dat ik dat niet ooit nog eens zelf ook ga doen” legde ze uit, op een avond dat het presentatie-duo er namens de Evangelische Omroep zat. Dat je dus zou denken dat die ook wel iets hebben met het voortbestaan van de mensheid op aarde. Maar Tijs van den Brink had een of andere belangrijke kunstmevrouw tegenover Rozemarijn georganiseerd die mocht zeggen hoe erg het was dat ze die kunst beschadigden.

Rozemarijn had zich voorgenomen zich niet uit de tent te laten lokken en bleef kalm. Ze wees erop dat het ging om glasplaten en niet om kunstwerken. Ze hadden juist heel selectief kunst uitgezocht die al beschermd was, dat ze er niks mee zouden beschadigen. Van den Brink mag zich dat wel aanrekenen. Hij en de meeste andere journalisten logen er lustig op los door steeds maar weer te zeggen dat er kunst beschadigd was. Liegen, foei toch Tijs. Mag dat wel van jouw god?

Rozemarijn in haar boek ‘Rebelleren over het leven’: “Is trouwens de aarde niet het grootste kunstwerk dat er bestaat?” Ze wil die aarde graag met hand en tand verdedigen. Als je dan leest hoe onze samenleving zich daartoe verhoudt, als je zelfs in naam van god de boel naar de verdoemenis mag helpen… dan word je (ik althans) agressief bij het lezen van de waarheid.

Van ’t Einde beschrijft in haar boek hoe ze klimaatactivist is geworden. Hoe ze de eerste keer meeging naar een demonstratie, onzeker en bang of dat wel bij haar paste. Onder andere door het onbenul van de politie werd daar het zaadje gekweekt waaruit een die hard activist is opgegroeid, eentje die donders goed weet dat je af en toe te ver moet gaan, om gezien te worden en dus je punt te maken. Boeren doen dat op hun manier. Extinction Rebellion (ER) weet ook heus wel hoe dat moet. Alleen voeren die boeren, geheel in lijn van het egoïsme waarmee de VVD ons land nu al meer dan een decennium in de tang heeft, actie voor zichzelf en hun aarde vernietigende activiteiten, terwijl ER actievoert voor het behoud van menselijk leven op aarde.

“Ik ga niet zeggen dat ik me ook niet eens een keer vastplak aan zo’n glasplaat voor een kunstwerk, want ik weet dat het de aandacht op onze punten vestigt. Ik zit hier nu immers bij Op1 aan tafel. En door acties die nu nog extreem lijken, schuift de mening van mensen wel op, dat is wetenschappelijk bewezen,” wees Rozemarijn fijntjes op een van de grondvesten van actievoeren.

Die schuivende panelen, die zijn ook prachtig in haar boek te lezen. Hoe ze die eerste actie ervoer, compleet uit het veld geslagen raakte door onwettig gedrag van agenten dat we als maatschappij met z’n allen maar gewoon tolereren. In een hoek drijven, opsluiten, uren zonder eten en drinken, ID-gegevens noteren, acties verbieden die wettelijk mogen, onterechte gebiedsverboden opleggen… het begint op een politiestaat te lijken binnen een zogenaamde democratie. Als dit soort praktijken in China gebeuren schrijven onze media er schande van: “In zo’n land wil je toch niet leven?” We leven er in.

Als je daar als activist midden in zit, gaan de panelen schuiven, neem je de politiestaat als een gegeven, maar kruip je ook steeds meer in de rol van de activist.
Het knappe van ER, en dus ook van Rozemarijn, is dat die verharding steeds binnen heel acceptabele grenzen blijft, meestal wettelijk veroorloofd ook. Maar tegelijkertijd schuiven de panelen in de samenleving op. Journalisten gaan eindelijk schrijven over de zorgwekkende toestand van het klimaat, op een enkel medium na (RTV Oost, Weekblad voor Salland) kiezen ze niet meer per definitie voor de grootverdieners over de ruggen van de boer, zie je steeds meer verhalen richting ‘maar hoe verder dan?’

Rozemarijn van ’t Ende noemt zich ‘een dominee in actie voor klimaatrechtvaardigheid’. Ik heb het gelezen als een handboek voor activist worden.

Word supporter van HierinSalland

HierinSalland is voor, maar ook van Salland. Word supporters en ondersteun ons. Door mee te doen of met een kleine bijdrage.

Interessant? Deel het artikel

Meer over

Blijf op de hoogte

Abonneer je op een of meerdere van onze nieuwsbrieven en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Om de twee weken verloten we onder de abonnees om en om een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch en de biologische Supermarkt in het Bos van Kleinlangevelsloo, beiden in Raalte. Bekijk de spelregels.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Iedere maand verloten we onder de abonnees een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch in Raalte. Bekijk de spelregels.