Door Richard Huijsmans
NIVEA = Niet Invullen Voor Een Ander
Ik ben opgegroeid op en boerderij en als boerenzoon ben ik gek op de natuur en houd ik van vlees. Als ik de media moet geloven krijg ik steeds meer het gevoel van sommige “natuurliefhebbers” dat ik een paria ben. Terwijl ik van mening ben, dat onze maatschappij steeds verder van de natuur af komt te staan. In de natuur gaat het al eeuwen van: de één zijn dood is de ander zijn brood. Met andere woorden: eten en gegeten worden.
Wonen op een postzegel
Nu wonen wij met 17 miljoen mensen op een stukje grond van 200 bij 300 kilometer. En is hier daarom niet altijd de ruimte en het geld om biologische producten te produceren en te consumeren. Daarom moesten de boeren helaas minder romantisch te werk gaan, om voldoende producten voor de schijf van vijf (dus niet vier) te kunnen leveren. De Nederlandse boeren lopen voorop om op een verantwoordelijke en diervriendelijke manier voedsel te produceren. Deze boeren proberen hiermee een boterham te verdienen en een graantje mee te pikken van de huidige welvaart.
Ego
Diezelfde welvaart is denk ik ook de oorzaak van veel van onze huidige problemen. We hebben de ander steeds minder nodig, dus houden we minder rekening met elkaar. Volgens mij is het nog geen 80 jaar geleden dat de hongerige mensen uit de steden naar het platteland gingen voor hulp, maar echt niet voor vegaburgers ofzo!
Uit elkaar groeien
Ik denk dat het de beeldvorming van onze media is waarom de mensen en de natuur uit elkaar groeien. Een mooi voorbeeld hiervan vind ik de Oostvaarderplassen. Hoe kun je de natuur zijn gang laten gaan als er hekken om heen staan! Dan vermenigvuldigen deze dieren zich bij de konijnen af! Ook dat is de natuur. Als de mens de dierenpopulatie niet gaat reguleren dan ontstaat er toch een overbevolking, dus een voedselschaarste. Dus is de jacht niet zielig maar een noodzakelijk kwaad.
Mensen geven een betekenis aan dieren. Bijvoorbeeld een zeehondje, zo’n lief klein zeehondje met die mooie grote ogen, een symbool van liefde en warmte. Maar die zelfde zeehond is net als de wolf ook gewoon een roofdier. Alleen die wolf komt er in onze sprookjes minder goed vanaf.
Natuur is prachtig: leven en overleven, maar niet lief en zielig. Denk hier maar aan als je oog in oog komt te staan met een grizzly beer.
Van me af schrijven
Ik heb dit stukje geschreven, niet om de wereld te veranderen. Maar omdat dit in mijn hoofd zit en het me niet loslaat. En als ik iets schrijf dan kan ik het achter me laten. Elk verhaal heeft meerdere kanten. Maar het moet niet zo worden dat: wie het hardste schreeuwt die gelijk krijgt.
Respecteer de ander. Probeer niet een ander jou mening op te dringen, maar ga met elkaar in gesprek en probeer begrip voor elkaar te krijgen.
Ik reed laatst met mijn auto door de Bijlmer en dacht: wat zielig, zoveel mensen zo dicht op elkaar…… OH, nee NIVEA
