‘Mini Expedities in Europa, avonturen in en om steden’ heet het boek van Claar Talsma en Joanne Wissink. Toen ik er aan begon dacht ik: ‘ja ja, dat zal wel’ want een stad is immers een stad. Maar verdomd, als je er oog voor hebt, of als je er actief naar op zoek gaat, dan is er in een stad wel wat meer te beleven dan alleen de reguliere highlights.
Geen hoge hakken, niet slenteren langs winkels, geen ijsje bij die ene kraam waar alle toeristen er een willen vanwege de reisgids, geen half open bus langs hotspots, én geen zere rug aan het eind van de dag. Want je kunt ook kiezen voor avontuur. Als we de auteurs mogen geloven geldt dat voor iedere stad.
En eerlijk is eerlijk, als we onze eigen stedentrips analyseren, waren het de leukste trips die georganiseerd waren door mensen uit de stad. Studenten uit Moskou die me meenamen, een dochter die Barcelona al een half jaar kende, geëmigreerde Utrechters die de mooiste wandelpaden van en naar Heraklion kenden, een avondje mee met een NOS-correspondent door New York. Ik kwam in al die gevallen niet daar waar de reisgids zei dat ik moest zijn, maar mooi dat ik het vond!!!
Zo stappen Claar Talsma en Joanne Wissink ook door steden. Met een vouwfiets, over de Via Appia, pelgrimeren langs de kust, wildkamperen, naar de sauna. Het is een prachtig reisboek voor als je eigenlijk wel een stedentrip wil maken maar tegelijk eigenlijk niet zo veel zin hebt in die stedentrips 😉
Bedankt voor de mooie recensie! Ook voor ons geldt dat die onverwachte dingen die je nooit in een reisgids vindt de leukste momenten zijn. Beetje gek om dan zelf een reisboek te schrijven misschien… Maar zoals jij het verwoord is ons boek juist bedoelt. Ik hoop dat het helpt om mensen anders naar de stad (en de omgeving daarvan) te laten kijken. En wat vaker op de trein te stappen!