Hebben bijen onkruid nodig? vragen Gareth Richards en Holly Farrel zich af als titel van een boek dat ze ‘de ultieme vraagbaak voor groener tuinieren’ noemen. Het antwoord op die ene vraag is: Ja, bijen hebben dat onkruid nodig.
Maar dat behoeft wel iets meer uitleg: onkruid is gewoon kruid, dat ‘on’ is er voor gezet omdat iemand ooit bedacht dat ie er last van had. Paardenbloemen, pinksterbloemen, korenbloemen, ondingen! Onkruiden!
Die kruiden hebben de pech dat ze tweezaadlobbig zijn. De bestrijdingsmiddelenindustrie heeft een goedje uitgevonden waarmee je enkel en alleen die tweezaadlobbigen doodspuit. De eenzaadlobbigen (gras en maïs) blijven vrolijk staan. Ook je madeliefjes en klavertjes leggen het loodje. En de bijen dus ook. Want je vergiftigt hun maaltje.
En zo ontploft er iedere dag wel een chemische fabriek ergens op ons platteland. Ten behoeve van ons ‘eten’. Waar zijn we toch eigenlijk mee bezig…
Gareth Richards en Holly Farrel stellen natuurlijk niet alleen maar die ene vraag. Maar kennelijk is het voor hen wel de belangrijkste, anders noem je je boek er niet naar. Er komen veel meer vragen aan de orde. Sterker nog: het hele boek behandelt alleen maar vragen. Hoe belangrijk is zonlicht? Waar laat ik tuinspullen die ik niet meer nodig heb? Hoe lang duurt het om een natuurlijk evenwicht te creëren? Wat is er mogelijk met ruimtegebrek?
Ik ga hier niet zeggen dat je zeker te weten je vraag tegen gaat komen, maar ik weet wel zeker dat je meer vragen tegenkomt dan je ooit zelf bedacht zou hebben. En iedere keer is het antwoord meer dan de moeite waard.
Een lekker boek om zo af en toe eens een vraag en antwoord uit te lezen (in de hangmat?) en daardoor steeds nieuwe inzichten, maar ook leuke nieuwe ideeën te kringen om met he tuin aan de gang te gaan.
