Ik had vroeger een stamcafé. Nols heette dat in de volksmond. Officieel was het Het Munstersche Posthuis. Maar daar deden de stamgasten niet aan. Ook niet aan café Nols. En later toen het De Gouverneur ging heten bleef dat café gewoon Nols. Ik biljartte er met een collega op vrijdagmiddag. Als de telefoon dan ging (mobieltjes bestonden nog niet) vroeg Nols eerst even of wij er waren. Want we werkten bij de krant en nieuwsbrengers wisten wel waar ze ons konden bereiken.
Ik stond op zondagmorgen ook wel eens áchter het schap. Dan vroeg een 80-jarige gast die de kroeg boven de kerk aan de overzijde verkoos of hij nog een borreltje kon krijgen. Als hij hem op had zei hij ‘ik vroeg of ik hem kon krijgen, dus ik hoef niet te betalen’, waarna ik hem er nog eentje inschonk, maar wel tot aan het randje van het glas volgeschonken, eigelijk met een kop er op. ‘Zo, als je die wil drinken, moet je eerst buigen naar de kastelein’.
Ik zong van het cassettebandje al het volgende nummer, want ik wist al wat er komen ging.
Die kroeg was voor mij een parallelle wereld. Als ik dan weer op huis aanging voelde ik dat voorbij de deur ook echt. Even diep adem halen en het hoofd schudden om weer in te schuiven in het dagelijkse leven. Niet te verwarren met het échte leven, want bij Nols aan het schap, aan het biljart of op de dartbaan, dat was net zo goed het echte leven.
Zo, dat verhaal moest ik even kwijt. Ik heb net ‘Café Dorian’ van Gilles van der Loo uit. Tijdens het lezen kwamen de hele tijd herinneringen aan mijn stamcafé op. Van der Loo moet ook haast wel zo’n stamcafé hebben. Want wat hij in café Dorian allemaal ziet gebeuren, dat kun je alleen maar beschrijven als je ervaring hebt. Fascinerend hoe stamgasten hun thema’s essentieel vinden terwijl je als buitenstaander denkt van ‘nou het zal wel’, hoe de eigenaar van het café een leven kan wijden die aan paar vierkante meter aarde, hoe passanten het café gebruiken om even helemaal weg te zijn maar tegelijk ook helemaal thuis. Het gaat eigenlijk nergens over, maar alles wat er gebeurt is het allerbelangrijkste.
