Toen ik gisteravond het nieuws keek kwamen er twee items voorbij, waarbij mijn mond open viel. Wilma Maree van 61 heeft op eigen verzoek haar gas laten afsluiten. Niet omdat ze door middel van zonnepanelen en een warmtepomp kan voorzien in haar ‘stoken’ van het huis. Nee, gewoon omdat ze het niet (meer) kan betalen. Ze wil zich niet in de schulden steken en denkt met een omgekeerde terra cotta bloempot met waxinelichtjes, en een dekentje op de bank de winter wel uit te kunnen zingen. In het item vertelde ze dat ze een slecht lopende winkel heeft, die na corona en de stijgende energieprijzen dus niet meer voldoende oplevert om de gasrekening te kunnen betalen.
Ik ben Anneke Blom, schrijfster van het boek ‘Prepper – voorbereiden op grote en kleine noodsituaties. En zombies’. Hierin probeer ik de lezer bewust te maken van het nut van preppen en bied ik handvatten om hiermee zelf te starten. Van het praktisch aanleggen van een voedselvoorraad voor een ‘bug in’ tot het hebben van vaardigheden en het kunnen communiceren in tijden van nood.
Het andere nieuws was dat sommige mensen zo krap bij kas zaten dat ze niet eens meer, met hun kinderen, naar de kermis konden. Gelukkig waren er vrijwilligersorganisaties die gratis toegangskaartjes hadden weten te regelen voor de kermisattracties. Die blije smoeltjes van die kinderen… daar deden ze het voor. Ik hoorde een man zeggen: “we leven nu niet meer om gewoon te leven, maar om te óverleven”. Slik.
Mag ik als eerste mijn visie geven over die kermis en dat “leven om te overleven”? Allemachtig. Zijn we dan zover gekomen dat we kwaliteit van leven afmeten aan het feit of we geld over de balk kunnen smijten op de kermis? Is het leven waardeloos als je kinderen niet kunnen gokken (want dat is toch eigenlijk wat je doet bij die grijpautomaten en het bulldozerspel?) of geen adrenalinekick kunnen krijgen in een heftige attractie? Toen ik klein was – en alles beter was uiteraard – mochten we één keer per jaar mee naar de kermis. We kregen tien gulden. Dat was het. En als we wat te eten of drinken wilden, moest dat ook daarvan betaald worden. En weet je wat? Het was fan-tas-tisch! De lampjes, de muziek, alleen al die blije uitgelaten mensen waren al geweldig om te zien. De rest van het jaar gingen we naar de grote speeltuin. Dat was net zo leuk.
En dan het overleven verhaal. Is de mens niet al sinds de prehistorie aan het overleven? Volgens mij zijn we als rijke westerse bevolking pas sinds een paar decennia bezig met het leven te vullen met fijne bezigheden en comfort. Die vloerverwarming in de badkamer ligt er alleen maar, omdat het lekker aan je voeten is als je ‘s morgens vroeg je tanden gaat poetsen. Een ciabatta belegd met sla, humus, gegrilde aubergine en pesto is niet per sé noodzakelijker in voedingswaarde dan een boterham met pindakaas. Ten minste, inmiddels zijn de meeste mensen wel zo goed doorvoed dat je niet heel specifiek op je voeding moet letten om genoeg binnen te krijgen om te overleven. We zijn nog lang niet in het stadium dat we aan het overleven zijn. We zijn jarenlang verwend met luxe, comfort en beschikbaarheid van van-alles. Als we daarin een stapje terug moeten doen, moeten we daar niet meteen dramatisch het label “overleven” aan plakken.
Tijdens de Jaarmarkt in Olst op zaterdag 17 september is het boek, al dan niet gesigneerd, tegen een gereduceerde prijs van € 20 te koop bij de schrijfster.
En dan dat gas-afsluiten-verhaal. Ik vind het zeker heel schrijnend. Ik ga ook niet zeggen dat het mij niet kan overkomen. Maar wat ik wel mis in het verhaal is het proberen het op een andere manier op te lossen. Ze runt een slecht lopende winkel. Er is overal personeelstekort. Moet ik de verbinding nog leggen? Dan kun je zó graag je winkel willen behouden, maar laat je daarvoor dan jezelf van het gas afsluiten? Als prepper probeer je altijd inventief te zijn. Een situatie vraagt soms om een andere oplossing, dan datgene wat voor de hand ligt. Soms zijn veranderingen eerst moeilijk en onwennig en misschien zou je het zo niet willen. Dat is het prepper-deel hierin. Vóórdat je in zo’n situatie terecht komt, denk je al na over het “stel dat”. Wat zijn alle dingen die je kunt verzinnen voordat je echt het gas moet laten afsluiten? Heb je alles geprobeerd? Zijn er andere creatieve oplossingen?
Een crisis, noodsituatie, blijft altijd lastig. Maar ik ben ervan overtuigd dat de mens erg veerkrachtig is. Hop, en door. Doe een stapje terug, wees tevreden met minder, doe iets meer je best, zoek naar een alternatief, wees creatief. Prepper zijn heeft niet alleen met inslaan van spullen te maken – ik zeg het nog maar eens – maar ook het gevoel en de capaciteit van voldoende kunnen doen om een situatie door te komen. Of noem het, lekker dramatisch, om een situatie te overleven. Prepper komt immers van het woord ‘prepare’, dat je voorbereid bent.
