Prepper Anneke: Zaai, stek, weck

Prepper Anneke Blom laat zien dat wecken van producten helemaal niet zo moeilijk is.

Interessant? Deel het artikel

Prepper Anneke bieten in pot kop

Sinds een aantal jaren heeft mijn man samen met een vriend een stukje land bij de volkstuintjes. Op honderd vierkante meter zijn diverse bomen, plantjes en zelfs een zelfgemaakte kas te vinden. De oude appelbomen en bessenstruiken voorzien in een lekkere versnapering tijdens het werken. De rode kool, uien en boontjes zorgen voor een voedzaam avondmaal.

Behalve dat het tuinieren ontspannend werkt – voor mijn man dan, ik heb echt hélemaal niks met aarde onder mijn nagels en spinnen in mijn haar – levert het ook nog wat op. Ik blijf het altijd cool vinden dat je je eigen eten produceert! Ieder jaar zijn er standaard dingen die worden gezaaid en geplant en af en toe proberen de mannen ook eens wat nieuws uit. Soms met daverend succes. Soms   met minder lovende kritieken.

Vorig jaar hadden we paarse boontjes. Ze zagen eruit als sperziebonen maar dan met de kleur van aubergine. Tijdens het koken verdween de kleur, zelfs het water kleurde niet paars, en wat overbleef waren ‘doodsaaie’ groene boontjes. Hartstikke lekker, maar ik had het zo leuk gevonden als ze ook dieppaars op het bord waren beland. Normaal gesproken geven we een deel van de oogst aan vrienden en bekenden, omdat het vaak in één keer heel veel is. Mijn vriezercapaciteit is beperkt dus dan is weggeven beter dan 4 dagen achtereen hetzelfde eten of weggooien. Maar bij die paarse boontjes werden mensen achterdochtig en bleven we alsnog met een boel groente (die dus niet groen was) zitten.

Dit jaar had ik datzelfde probleem van overschot weer. Dit keer kwam de tuinbrigade thuis met een heleboel rode kool. Leuk, maar wij eten met het gezin twee keer van één rode kool.
Ik had bij de bibliotheek boeken gehaald over inmaken en conserveren en fermenteren (dat is trouwens fascinerend, maar gecontroleerd laten gisten en rotten is me nu nog even een stap te ver) en besloot dat ik dan toch maar eens moest gaan beginnen met…. Wecken.

Alleen al het woord vind ik ouderwets; wecken. Met weckpotten. In een weckketel. Na wat te zijn ingelezen, blijkt dat je dat dus ook gewoon in een normale pan met kokend water kunt doen, met gewone potjes die je steriliseert. Ik was al bang dat ik een hele financiële investering moest gaan doen om potjes rode kool te maken, maar dat viel reuze mee.

Essentie bij wecken is eigenlijk dat je je product al helemaal kant-en-klaar maakt en daarna in steriele potten verhit. Zodat je alles wat jou ziek kan maken, de loef afsteekt en zelf eerst compleet uitroeit. Ik had mijn rode kool (één per keer, want die dingen hebben nogal wat volume als je het gesneden hebt) in de slowcooker met wat smaakmakers gegaard en daarna in potjes gedaan. Fijne bijkomstigheid; ik werk op een kinderdagverblijf en kan de lege Olvarit potjes meenemen om te gebruiken. Als je zorgvuldig met de deksels omgaat lukt dat prima.

(Tekst loopt door onder de afbeeldingen)

Nadat de kool klaar was, hup in de potjes, deksel erop, in de pan heet water en dan maar wachten. Blijkt dat je dat niet zomaar een paar minuten moet doen (zoals je eerst je potjes steriliseert in kokend water) maar wel een uur lang. Wecken is dus wel een ouderwets klusje, uit de tijd dat er in een uur nog 75 minuten zaten, mensen minder gehaast waren, en er tijd over was. Enkele ‘wecksessies’ later stonden er diverse formaten rode kool conserven en had ik om te proberen ook nog wat wortels met rozemarijn achter glas. Trots? Ja. Onzeker? Heel erg. Benieuwd naar het resultaat bij open maken? Zeker!

Omdat ik al jaren jam maak van de fruitopbrengst had ik al wel een heel klein beetje ervaring met zelfgemaakt voedsel bewaren. Maar toch is het wel spannend voor de eerste keer. Eigenlijk, waarom? Als het ‘misgaat’ heb je een rij potjes met een bewonderenswaardig pluizig goedje in je kelderkast staan. Wat ik op forums lees is dat als het wecken, om de een of andere reden niet goed gegaan is, je dit snel genoeg merkt aan je potjes. Bij de “kijk, ruik, proef” kun je meestal bij de eerste stap al concluderen dat de volgende stap “gooi weg” is.

Inmiddels staan de potten een week of drie in onze voorraadkast. Als het niet goed gesteriliseerd zou zijn geweest, dan zou dat nu al wel te merken moeten zijn, dus tijd om eens een pot te proberen. De ‘plop’ van het deksel bij het open maken stemt me tevreden. Ik kijk en wordt verliefd op de mooie paarsrode kleur van de groente. Ik ruik en kan alle prikkels terugleiden tot normale geuren die passen bij groenten en daarom vind ik het geoorloofd om over te gaan op de derde stap: proef.

Zes uur, etenstijd, kinderen en man aan tafel. “Wat eten we?” “Rode kool”. “Ow, lekker”.
Twintig minuten later; alle borden leeg. Geen gezeur over “wat smaakt dit raar”.
Twintig uur later; geen buikklachten.

Missie geslaagd. Behalve als prepper kunnen voorzien in je eigen voedsel, met het hebben van een moestuin, nu ook de vaardigheden als prepper voor het bewaren van je eigen voedsel. En zo heeft het hele gezin een aandeel in het kunnen doorstaan van tijden van nood.

Al is het alleen al dat de sfeer tijdens etenstijd goed blijft, omdat het potje rode kool net zo lekker smaakt als uit de supermarkt.

 

 

Word supporter van HierinSalland

HierinSalland is voor, maar ook van Salland. Word supporters en ondersteun ons. Door mee te doen of met een kleine bijdrage.

Interessant? Deel het artikel

Meer over

Blijf op de hoogte

Abonneer je op een of meerdere van onze nieuwsbrieven en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Om de twee weken verloten we onder de abonnees om en om een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch en de biologische Supermarkt in het Bos van Kleinlangevelsloo, beiden in Raalte. Bekijk de spelregels.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blijf op de hoogte

Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang elke week een update van de artikelen op Hier in Salland. Iedere maand verloten we onder de abonnees een pakket uit de biologische boerderijwinkel Overesch in Raalte. Bekijk de spelregels.

Ook interessant