Deze week hing bij ons de vlag uit. Ook hier was iemand geslaagd voor zijn examen. Geen zestienjarige zoon voor zijn HAVO-diploma, maar ikzelf. Met mijn 38 jaar studeer ik nog steeds. Sterker nog, in september start ik met een tweede studie. Ik denk dat het belangrijk is om jezelf altijd door te ontwikkelen en nieuwe skills te leren. Dingen die je kúnt, vaardigheden, komen namelijk altijd van pas!
Ik ben Anneke Blom, schrijfster van het boek ‘Prepper – voorbereiden op grote en kleine noodsituaties. En zombies’. Hierin probeer ik de lezer bewust te maken van het nut van preppen en bied ik handvatten om hiermee zelf te starten. Van het praktisch aanleggen van een voedselvoorraad voor een ‘bug in’ tot het hebben van vaardigheden en het kunnen communiceren in tijden van nood. Zie ook prepperboek.nl of mail me via info@prepperboek.nl
Afgelopen jaar heb ik me voorbereid op het deelpraktijkexamen costumière aan de modevakschool. Klinkt alsof ik de kostuums voor fantasy series op Netflix in mekaar ga naaien. Helaas. Het bestaat uit het op maat kunnen ontwerpen en maken van rokken en broeken. Veel minder spannend dus. Maar wel praktischer. Hoe vaak heb jij een met baleinen gestikt korset en rok met anderhalve meter lange sleep aan? Ik op de meeste doordeweekse dagen niet. “Prinsessendag” verzonnen door mijn dochter daargelaten. Maar het praktijkexamen was dus in mei en afgelopen dinsdag kreeg ik te horen dat ik geslaagd was. Concreet; ik kan dus de perfect passende broek maken!
(tekst gaat veder onder de foto)
Met mij deden nog veertien mensen examen. Niet van mijn school, maar landelijk. Veertien mensen. Uit het hele land. En het examen is maar eens per jaar. Je voelt al aan dat kleermaker een uitstervend ambacht is. Ik merk het stiekem zelf ook wel. “Mijn jurk is eigenlijk net te lang, maar ik heb hem via AliExpress gekocht. Zou jij hem niet korter kunnen maken?”. Of “de rits is kapot. Moet ik hem weggooien of kun je het nog repareren?”. Niemand lijkt meer zelf iets te kunnen. Of we willen het niet meer. Of, wat ik zelf denk, we worden ontmoedigd om zelf vaardigheden te hebben om iets te doen. HBO-ers (denkers) staan hoger in aanzien dan MBO-ers (kunners!) maar hoezo dat dan? Heb je ook vaak dat je zegt of denkt: “wauw, heb jij dat gemaakt? Wat knap”. Is het dan echt zo dat we niks meer zelf kunnen?
Tegenwoordig is alles snel en goedkoop te verkrijgen. Ik maak veel kleding zelf omdat ik het leuk vind om te doen en omdat ik dan een uniek stuk heb. Maar het is zeker niet voordeliger om zelf te naaien. De jam die we maken van zelf gekweekte aardbeien smaakt niet per sé veel lekkerder dan gekochte A-merk jam uit de fabriek. Maar kost wel meer door de geleisuiker en de potjes die je moet aanschaffen. Tijd die je eraan besteed nog niet eens meegeteld. En als je een lekke band van je fiets hebt; een nieuwe binnenband versus de tijd (en in mijn geval ook frustraties) en energie om het gaatje te plakken… Er is in deze tijd weinig stimulans om dingen zelf te kunnen en te doen.
Wanneer je in een noodsituatie komt is het hebben van vaardigheden één van de belangrijkste dingen. Misschien nog wel belangrijker dan het hebben van spullen. Weten hoe je gereedschap moet gebruiken. Jezelf niet lomp verwonden met een bijl als je hout hakt. Of weten hoe je een tourniquet aanlegt wanneer je dus heel lomp jezelf ernstig verwond met een bijl tijdens het houthakken.
Koken móet je leren
Uiteraard kun je niet álle vaardigheden meester zijn. Een aantal dingen zijn wel essentieel en die zou iedereen moeten leren. Koken bijvoorbeeld. Al zijn het maar de simpelste dingen; ik noem een gebakken ei, tosti of spaghetti met groenten. Eten is blijkbaar zo’n dingetje wat echt nodig is om te (over)leven. Ik als eeuwige student weet dat studeren soms gelijk staat aan het doormaken van een noodsituatie, vooral als je in een studentenhuis woont. Want op een kratje bier en lege pizzadozen ga je niet lang overleven. En studeren op een lege maag werkt ook heel slecht.
Beetje medische kennis is wel zo handig
Een andere vaardigheid die iedereen zou moeten hebben, is het kunnen handelen in kleine medische situaties. Een pleister plakken lukt een kleuter ook nog wel, maar het fatsoenlijk aanleggen van een drukverband is wel iets wat je eens gezien moet hebben. Voor je het weet trek je dat verband zo strak aan dat je tenen afgekneld raken en je meer stuk maakt dan goed doet. Er zijn talloze EHBO-boeken en cursussen om te volgen, van superbasic tot vrij professioneel, dus geschikt voor iedereen.
En verder oefen je vaardigheden die nuttig (kunnen) zijn, maar die bij je passen en die je ook leuk vind!
YouTube staat ramvol met filmpjes en tutorials die je kunnen inspireren. #diy (do it yourself) houd je het komende decennium wel bezig. Zo kun je afkijken hoe je gemakkelijk een rits inzet. (Scheelt mij weer een avondje vrijwilligerswerk). Hoe je de bumper van je auto vervangt (yep, ook dat heb ik al eens zelf gedaan) of verbeter jezelf in het maken van houten vogelhuisjes. Die vogelhuisjes gaan je uiteraard niet redden wanneer je in een noodsituatie komt, maar je hebt wél geleerd hoe je moet zagen, spijkeren en schroeven zonder gewond te raken! En dat zijn de vaardigheden die je vol vertrouwen door élke situatie heen brengen.
